ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1069

ลมหนาวพัดมาทั้งคืน ทุกคนตัวแข็งกันหมดแล้ว รองเจ้ากรมคนที่สองก็คุกเข่าลงกับพื้น เขาเริ่มจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้

เขามองไปที่ซูจื่ออวี๋แล้วพูดว่า “ทูลพระชายาอ๋องฉิน กรมพระคลังเตรียมเงินให้กับท่านอ๋องทุกคนแต่งงาน อย่างไรก็ตาม ท่านอ๋องรองและท่านอ๋องฉินต่างก็แต่งงานแล้ว จึงไม่ค่อยได้ใช้เงินส่วนนี้เท่าไหร่นัก ดังนั้นตอนนี้จึงไม่จำเป็นต้องใช้ชั่วคราว”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้าด้วยความพึงพอใจแล้วพูดว่า “ชิวขุย เทน้ำชา!”

รองเจ้ากรมคนที่สองได้น้ำชาแล้วก็รีบให้ภรรยาของตนจิบ ฮูหยินผู้นั้นจิบแล้วก็มอบให้รองเจ้ากรมคนที่สอง ทั้งสองคนผลัดกันดื่ม ช่างเป็นคู่สามีที่รักกันดีจริงๆ

......

เรื่องต่อจากนี้ก็จะราบรื่นยิ่งขึ้น ผู้ที่กล้าหาญก็จะออกความคิด ผู้ที่กล้าน้อยก็จะออกเงิน

เมื่อได้ยินกลองยามสามถูกตีขึ้น ก็ได้เงินเพียงหนึ่งหมื่นแปดสิบตำลึง ซึ่งยังห่างไกลจากสามล้านตำลึงที่ซูจื่ออวี๋ขอ

ทุกคนต่างก็เริ่มมองไปที่หูจวิ้นเฟิงเจ้ากรมพระคลังอย่างเป็นเอกฉันท์ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่พอใจอย่างมาก พวกเขาทั้งหมดต้องมาลำบากเพราะหูจวิ้นเฟิง

เหยียนฉงเหยินเห็นว่าภรรยาของเขาเริ่มง่วงเนื่องจากอากาศหนาวที่แช่แข็งเช่นนี้ และเขาก็รู้ว่านางทนไม่ไหวแล้ว จึงรีบพูดว่า “เจ้ากรมพระคลังไร้ความสามารถเช่นนี้ การโยกย้ายงานในฤดูใบไม้ผลิหน้า ข้าคงต้องทูลฝ่าบาทให้เปลี่ยนเอาคนที่มีความสามารถเข้ามาทำงานแทน”

แววตาของหูจวิ้นเฟิงเบิกกว้าง เขามองไปที่เหยียนฉงเหยินแล้วพูดว่า “ใต้เท้าเหยียนเจ้าพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?”

ท่านเจ้ากรมโยธายังกล่าวอีกว่า “ใต้เท้าเหยียนพูดถูก ตั้งแต่น้ำท่วมเมื่อสิบหกปีก่อน อากาศของต้าโจวดีมาก ภาษีก็เพิ่มขึ้นทุกปี แต่เหตุใดพวกเราไม่ได้รับค่าจ้างทหารเลย หรือว่าจะมีคนทุจริต?”

เจ้ากรมพิธีการก็ยังพูดขึ้นมาอีกว่า “ต้าโจวของเราจ้างคนที่มีความสามารถเท่านั้น ไม่เคยลำเอียงเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน ในเมื่ออาลักษณ์หูไม่สามารถทำได้ มิสู้ปล่อยให้คนอื่นที่มีความสามารถมารับช่วงต่อ จะได้ไม่ลำบากพวกเรา”

หากวันนี้เขาคายออกมา หมายความว่าท่านอ๋องฉินชนะ หลังจากท่านอ๋องรองถูกยกเลิกคำสั่งกักบริเวณ แล้วจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร?

หูจวิ้นเฟิงกังวลมาก เขากัดฟันแล้วพูดว่า “ไม่มีเงินก็คือไม่มีเงิน ต่อให้พวกเจ้าจะกินข้า ข้าก็ไม่มีเงิน! ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าไปตรวจสอบบัญชีของกรมอาญาได้เลย!”

หลังจากที่หูจวิ้นเฟิงพูดจบ เขาก็หลับตาลง ไม่กล้ามองเพื่อนร่วมงานคนอื่นอีกหลายคนที่กำลังมองเขาด้วยท่าทางจะกินคน

เจ้ากรมทุกคนหนาวจนน้ำมูกน้ำตาไหล มีเพียงจวินมู่เหนียนและซูจื่ออวี๋เท่านั้นที่ยังคงสงบ

เมื่อเผชิญหน้ากับหูจวิ้นเฟิงผู้ดื้อรั้น ซูจื่ออวี๋ก็หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ท่านเจ้ากรมทุกคน คืนนี้ผ่านไปเรื่อยๆ ข้าว่าพวกท่านคงต้องเตรียมเงินแล้ว พูดตามตรง ข้าเป็นหมอ ข้าสามารถบอกใต้เท้าทุกท่านได้อย่างมั่นใจ ว่าร่างกายของมนุษย์ภายใต้อากาศหนาวเช่นนี้ เบาที่สุดก็จะตัวสั่นเทาและจาม น้ำมูกไหล แต่ถ้าหนักก็จะง่วงและเหนื่อยล้า แต่ถ้าร้ายแรงที่สุดมันจะสร้างความเสียหายให้กับอวัยวะภายในทั้งห้าและสมองอย่างถาวร หรือพูดง่ายๆ ว่า “ถูกแช่แข็งจนโง่” นี่คือความจริง”

เมื่อมาถึงจุดนี้ ซูจื่ออวี๋ก็มองไปที่ลูกชายคนเล็กของหูจวิ้นเฟิง ก่อนจะเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “โดยเฉพาะสำหรับเด็กๆ มีโอกาสที่จะถูกแช่แข็งจนกลายเป็นคนโง่ได้ง่าย”