ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 113

เมื่อได้ยินว่าเกี่ยวข้องกับซูจื่ออวี๋ ในที่สุดฮูหยินซูก็ลืมตาและถามว่า “ความลับหรือ?？”

เมื่อเห็นฮูหยินซูยินดีที่จะสนใจนาง จึงพยักหน้ารัวๆ “เจ้าค่ะ เป็นความลับ บ่าวเห็นคุณหนูสามไปขโมยลูกพลัมเขียวในครัว อีกทั้งช่วงนี้คุณหนูสามยังต้องดื่มชาพุทราเปรี้ยวก่อนมื้ออาหาร”

ฮูหยินซูเอ่ยด้วยความผิดหวังเล็กน้อยว่า “แค่นี้หรือ?” เด็กสาวที่ยังไม่โตชอบกินจุกจิกมันจะไปนับว่าเป็นความลับอะไร ฮูหยินซูรู้สึกโมโห

ซื่อจี้เห็นฮูหยินซูเริ่มไม่สนใจ จึงเริ่มเติมสีใส่ไข่ในทันที

“ฮูหยิน ไม่ ไม่ใช่แค่นั้นเจ้าค่ะ ช่วงนี้คุณหนูสามดูเหมือนไม่ค่อยอยากอาหาร อาหารเช้าก็ไม่กิน อาหารกลางวัน อาหารเย็นก็เหลือมากกว่าครึ่ง แล้วก็ระดูของคุณหนูสาม ผ่านไปสิบวันแล้ว ชิวขุยก็ยังไม่เคยมาขอผ้ารับระดู ฮูหยิน คุณหนูสามนาง... นางมีปัญหาเจ้าค่ะ”

ซื่อจี้ก็เกือบจะพูดตรงๆ ว่าซูจื่ออวี๋ท้อง

ทันใดนั้นฮูหยินซูก็เบิกตากว้างราวกับระฆังทองแดง นั่งตัวตรงโดยไม่รู้ตัว ทั่วร่างแผ่รัศมีตื่นเต้นขึ้นมา

“เจ้าบอกว่าซูจื่ออวี๋นาง... นางท้องอย่างนั้นหรือ?” ฮูหยินซูกัดฟันพูดประโยคนี้ออกมา ซื่อจี้ที่ได้ยินเช่นนั้นก็ตัวสั่นขึ้นมาทั้งที่ไม่หนาว ราวกับว่าฮูหยินซูสามารถอ้าปากกัดคนตายได้ในครู่ต่อมา

ซื่อจี้ก็ไม่กล้าพูดจาตรงเกินไป ได้แต่คลุมเครือว่า “บ่าว บ่าวไม่เคยคลอดลูก ก็...ก็ไม่รู้ว่านี่คือการตั้งท้องหรือเปล่า แต่ก็...แต่ก็รู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย ลูกพลัมสีเขียวใช้สำหรับหมักเหล้า จะเปรี้ยวเป็นพิเศษ บ่าวฟังผู้ดูแลครัวบอกว่า ไม่มีใครกินเข้าไปได้ เว้นแต่...เว้นแต่...”

แม่นมหลิวพูดต่อว่า “เว้นแต่ว่าคนท้องเท่านั้น ฮูหยิน ท่านลืมไปหรือว่า ท่านก็เคยกินลูกพลัมเขียวเหมือนกันนะ”

“นังเด็กแพศยา!” ฮูหยินซูตบโต๊ะและต้องการจะไปจับซูจื่ออวี๋ทันที