ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 189

ทุกคนต่างก็มีความคิดเห็นแตกต่างกัน ยิ่งพูดก็ยิ่งไปกันใหญ่ ถึงขั้นมีคนบอกว่าเพิ่งจะให้กำเนิดทายาทและกำลังอยู่ไฟ

ฮองเฮาย่นจมูกและกลอกตาให้พวกหมอหลวง อยู่ไฟอะไรกัน ซูจื่ออวี๋คนนี้นางเพิ่งจะได้เห็นหน้าที่วังหลังเมื่อเทศกาลส้างซื่อ ภายในหนึ่งเดือนจะสามารถคลอดลูกได้อย่างไร มันน่าแปลกเกินไปแล้ว

หมอหลวงหลายคน มีความคิดเห็นไม่เหมือนกัน แล้วซูจื่ออวี๋คนนี้ท้องหรือไม่?

ในขณะที่ทุกคนกำลังสับสนอยู่นั้น ตอนที่ใต้เท้าเผยไม่สามารถแสดงฝีมือได้ จวินมู่เหนียนก็พูดว่า “เทียนชิง ไปตามหมอเทวดาโม่มา”

เทียนชิงรับคำสั่งก่อนจะออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงหนึ่งถ้วยชา เทียนชิงก็พาหมอโม่เข้ามาในตำหนักหลงเถิงอย่างรวดเร็ว

เสื้อผ้าของโม่ซุนดูกระเซอะกระเซิง เห็นได้ชัดว่าถูกจับมา และมีสภาพจนตรอก

เมื่อเห็นคนมากมายตรงหน้า โม่ซุนก็จัดระเบียบเสื้อผ้าที่ยุ่งเหยิงพลางกล่าวด้วยความจนใจ “เกิดอะไรขึ้น? ท่านอ๋องฉิน เจ้าจะมาละเมิดข้าตลอดแบบนี้ไม่ได้นะ”

จวินมู่เหนียนกล่าวว่า “ที่นี่มีโรคที่รักษาไม่หาย ทั้งสำนักหมอหลวงหาข้าสรุปไม่ได้ เลยเชิญหมอโม่มา ไม่ทราบว่าหมอโม่จะสนใจหรือไม่?”

เมื่อได้ยินว่ามีโรคที่รักษาไม่หาย ใบหน้าหงุดหงิดของหมอโม่ก็ถูกแทนที่ด้วยความอยากรู้อยากเป็น

หมอโม่เดินไปหาจวินมู่เหนียน ทำความเคารพต่อฮ่องเต้และฮองเฮาจากนั้นก็ถามว่า “ท่านอ๋องหมายถึงใคร?”

จวินมู่เหนียนมองซูจื่ออวี๋แล้วพูดว่า “มานี่”

ซูจื่ออวี๋เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่ลังเล

จะว่าไปก็แปลก เมื่อครู่นี้อยากจะทูลฮ่องเต้ ขอให้เชิญหมอโม่มา แต่จวินมู่เหนียนคนนี้กลับพูดก่อนแล้ว นี่มันอะไรกัน? มีใจตรงกันหรืออย่างไร?

ซูจื่ออวี๋ปัดความคิดแปลกๆ ในหัวของนางออกไป และยื่นมือไปทางหมอโม่

“หมอโม่ ข้าขอรบกวนท่านแล้ว”

หมอโม่ก็มองซูจื่ออวี๋ ก่อนจะยิ้มบาง “ไม่เป็นไร”

โม่ซุนหยิบผ้าไหมสีขาวที่ดูใหม่เอี่ยมออกมาจากอ้อมแขนแล้ววางลงบนข้อมือของซูจื่ออวี๋ จากนั้นก็กดนิ้วลงบนข้อมือของนางเบาๆ และตรวจชีพจรให้นาง

หลังจากคำตอบนี้ออกมาก็ทำให้สถานการณ์ทั้งหมดพลิกผัน

โม่ซุนหยิบยาหนึ่งเม็ดออกมาจากอ้อมแขน แล้วหยิบถ้วยชาของจวินมู่เหนียนขึ้นมา จากนั้นก็โยนเข้าไป ก่อนที่โม่ซุนจะยื่นถ้วยชาให้ซูจื่ออวี๋แล้วพูดว่า “ยาแก้พิษ”

ซูจื่ออวี๋รับไปแล้วจากนั้นก็ดื่มหมดในรวดเดียว

จวินมู่เหนียนเห็นดังนั้นฝ่ามือเขาก็กำแน่น ชาถ้วยนั้น...เขาดื่มแล้ว

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋ใช้ถ้วยชาของเขา ในใจกลับมีความรู้สึกแปลกๆ

จวินมู่เหนียนกำหมัดแล้วไอเบาๆ อย่างกระอักกระอ่วน

ซูจื่ออวี๋ไม่ได้สังเกตเห็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ นี้ นางเห็นแค่ทักษะพิษของโม่ซุนดูเหมือนจะยอดเยี่ยมมาก เพราะแม้ว่าพิษนี้จะถูกเว่ยชิงคงวาง แต่เมื่อครู่นางก็ทำให้พิษนี้ซับซ้อนขึ้นมาเล็กน้อยอย่างไร้ร่องรอย ดังนั้นจึงทำให้ชีพจรเต้นอ่อนลง แต่หมอโม่คนนี้ ถึงกับสามารถเอายาพิษออกมาได้อย่างสบายๆ ช่างไม่ธรรมดาจริงๆ

หลังจากซูจื่ออวี๋กินยาแก้พิษแล้ว โม่ซุนก็พูดว่า “ฝ่าบาท พิษถูกล้างแล้วพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้หมอหลวงทุกท่านเข้ามาตรวจดูได้แล้ว”