ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 277

“คนที่ข้าอยากลงโทษ ไม่เคยมีใครหนีไปได้สักคน” หนานหยวนหรัวพูดจบ เสียงหวดของแส้เส้นนั้นก็ดังขึ้น แส้นั้นสะบัดออกไป โอบรอบเอวของหญิงคนนั้น

ไม่ตีนางหรือ?

ขณะที่ซูจื่ออวี๋กำลังงุนงงกับการกระทำของหนานหยวนหรัว อยู่ๆ ทันใดนั้นนางก็เห็นหนานหยวนหรัวหมุนที่จับแส้ แส้ที่เงางามนั้น ทันใดนั้นก็มีหนามจำนวนมากก็โผล่ออกมา หนามตรงเหล่านั้นก็เข้าไปเกาะเสื้อที่ขาดวิ่นของหญิงคนนั้น

ดวงตาของซูจื่ออวี๋เบิกกว้าง นางรู้ว่าหนานหยวนหรัวต้องการจะทำอะไร

จิตใจชั่วร้ายเหลือเกิน นางยังจะถอดชุดของเสื้อผ้าของหญิงผู้นี้อีก

ซูจื่ออวี๋ไม่สามารถไปดึงแส้เส้นนั้นได้ บนแส้เส้นนั้นเต็มไปด้วยหนาม หากเอามือเข้าไปจับจะต้องบาดเจ็บเลือดออกแน่นอน

นางก็ไม่สามารถหยุดหนานหยวนหรัวได้ ถ้านางลงมือกับองค์หญิงหนานเจียงจริงๆ เช่นนั้นต่อให้มีเหตุผลก็ใช้ไม่ได้

เสียงผ้าที่ถูกฉีกดังขึ้นข้างหู เมื่อเห็นว่าเสื้อผ้าของหญิงคนนั้นกำลังจะขาดออก ซูจื่ออวี๋ทำใจแข็งหยิบยาออกมาจากจากหยกเจี๋ยจื่อ คือยาที่เคยใช้ในจวนอ๋องรอง

ซูจื่ออวี๋โยนยาสลบลงบนพื้น ทันใดนั้นควันสีขาวก็ระเบิดขึ้นมา ทำให้ทุกคนน้ำหูน้ำตาไหล ไม่มีใครเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นยังไง

“แค่กๆๆ แค่กๆๆ ทหาร เร็วเข้า นังปีศาจคนนั้นกล้าใช้ยาพิษกับข้า แค่กๆๆ”

สถานการณ์ตอนนั้นเริ่มวุ่นวาย กลุ่มองครักษ์ก็พากันแตกตื่น

ผ่านไปครู่หนึ่ง หมอกควันสีขาวเหล่านั้นก็กระจายหายไป ทุกคนยังคงน้ำหูน้ำตาไหลไม่หยุด แต่โชคดีที่เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าได้อย่างชัดเจน