ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 321

ซูจื่ออวี๋ส่ายไปมาเพื่อบอกว่าไม่เคยรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้

โม่ซุนมองสีหน้าของซูจื่ออวี๋ปราดเดียวเดียวก็ตัดสินได้แล้วว่านางไม่เคยได้ยินมาก่อนจริงๆ

โม่ซุนสงบจิตใจลงเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “คัมภีร์ทองคำหมื่นพิษเป็นสมบัติของสำนักราชพิษ ด้านในบันทึกพิษเอาไว้นับไม่ถ้วน รวมทั้งวิธีแก้พิษ ด้านในมีพิษที่สามารถถูกควบคุมจากระยะไกล อย่างพิษที่คนผู้นั้นได้มอบให้กับฉินอ๋อง มันเป็นพิษประเภทที่ไม่มีทางจะสังเกตเห็น ในยามปกติสามารถทำให้เขาทุกทรมานจากพิษได้ แต่ทำให้เขาตายไม่ได้ รอจนพิษกันกินไปจนทั่วแล้ว จะเวลาใดก็สามารถคร่าชีวิตเขาได้อย่างง่ายดาย หากจวนฉินอ๋องแสดงออกว่าสนใจเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะฮวาอวี่แม้แต่น้อยนิด ข้าเกรงว่าจะทำให้ผู้ที่วางพิษระวังตัวขึ้นมา”

ซูจื่ออวี๋ตกใจกับคำพูดของโม่ซุน นางคิดไม่ถึงเลยว่าจะมีพิษประเภทนี้หลงเหลืออยู่ นี่มันคืออะไรกัน? ระเบิดเวลาหรือ?

ซูจื่ออวี๋เม้มปากก่อนจะถามขึ้นมา “แต่ถ้าหากว่าข้าทูลขอมา มันจะไม่พัวพันกับจวนฉินอ๋องด้วยหรือ?”

โม่ซุนยิ้มและกล่าวว่า “มันไม่เหมือนกัน เจ้าเป็นสตรี ชื่นชอบในเครื่องหอม ดังนั้นคนจะไม่ใส่ใจมาก”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า “ข้าเข้าใจแล้ว ขอข้าคิดดูก่อน”

หลังจากออกจากห้องของโม่ซุนแล้ว ซูจื่ออวี๋ก็ตกอยู่ในความสับสนทันที

ด้านหนึ่งก็เกี่ยวกับความลับของแม่ที่เหลือเอาไว้ อีกด้านก็เกี่ยวกับร่างกายของจวินมู่เหนียน

นางสามารถรับได้เพียงหนึ่งอย่าง นี่มันเป็นเรื่องกลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ

ซูจื่ออวี๋เดินไปอย่างไร้จุดหมายในจวนฉินอ๋องและพูดกับตัวเองว่า “ไม่รู้ว่าภาพที่อยู่ในมือของหนานหยวนหรัวเป็นภาพอะไร ถ้าหากว่ารู้ จะหาคนมาลอกได้หรือไม่?”

จู่ๆก็มีเสียงทุ้มแหบดังขึ้นมา “มันเป็นแบบของหยกเจี๋ยจื่อ”

ซูจื่ออวี๋ชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะรีบหันมองไปรอบๆ คนรับใช้ที่กำลังกวาดสวนอยู่ค่อยๆเดินเข้ามาหาซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี๋ล่าถอยด้วยความระมัดระวัง คนผู้นั้นกลับค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองซูจื่ออวี๋