ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 340

อะไร... อะไรนะ?

ซูจื่ออวี๋มองไปที่จวินมู่เหนียนด้วยความประหลาดใจ กลับไปค่อยจูบอีกครั้งหมายความว่าอย่างไร?

ยากนักที่จะได้เห็นใบหน้าของซูจื่ออวี๋ประหลาดใจ เขินอาย ทำอะไรไม่ถูกแบบนี้ จวินมู่เหนียนรู้สึกว่าแบบนี้น่ารักดี เขายื่นนิ้วชี้และนิ้วกลางไปจิ้มคิ้วของซูจื่ออวี๋เบาๆ พูดอย่างอ่อนโยน “ไปเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปรับรางวัล”

จวินมู่เหนียนยกยิ้มบาง ทั้งที่รอยยิ้มนั้นจางมากจนยากจะสังเกต แต่ซูจื่ออวี๋ก็ยังรู้สึกลายตา ขณะที่กำลังลายตา ในหัวของนางก็เริ่มสับสน แล้วตอบไปโดยไม่รู้ตัว “อื้อ”

จวินมู่เหนียนเลิกคิ้ว แต่ไม่ได้ถามซูจื่ออวี๋ว่าที่นางบอกว่า “อื้อ” คือตอบรับตำพูดไหนของเขา

กลับไปจูบอีกครั้ง? หรือไปรับรางวัล?

สรุปแล้ว หากเขาคิดว่าเป็นประโยคไหนก็คือประโยคนั้น

......

เมื่อทุกคนมาถึงตรงหน้าฮ่องเต้จาวเหวิน บางคนก็จนตรอกเหมือนไก่ตกน้ำ บางคนก็โกรธเหมือนไก่ชน มีเพียงจวินมู่เหนียนและซูจื่ออวี๋ที่กระปรี้กระเปร่ามีชีวิตชีวา

ฮ่องเต้จาวเหวินหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “หลานซี ช่างทำอะไรที่เหนือคาดจริงๆ”

จวินมู่เหนียนตอบว่า “ขอบพระทัยเสด็จพ่อที่ตรัสชม”

จวินมู่หลานเอ่ยอย่างไม่ยินยอม “ท่านพ่อ เขาโกงชัดๆ”