ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 450

จวินมู่เยว่รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนจวินมู่เหนียน จวินมู่เหนียนกลับสงบอย่างเห็นได้ชัด แค่พูดปลอบใจเบาๆ “แค่เดาเท่านั้น ยังไม่ได้มีหลักฐาน อย่าพึ่งทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า”

จวินมู่เยว่กัดฟันกรอด ดวงตาแดงก่ำเพราะความโกรธ

ซูจื่ออวี๋เห็นเขาเป็นเช่นนี้ จินตนาการได้ไม่ยาก จวินมู่เหนียนคงได้เจอกับการปฏิบัติด้วยเช่นนี้อยู่หลายครั้ง

แม้แต่นิ้วมือทั้งห้าก็ยังสั้นยาวไม่เท่ากัน ไม่แปลกที่แม่หนึ่งคนจะรักลูกไม่เท่ากัน

แต่ถ้าเรื่องนี้เป็นฝีมือของจวงเสียนเฟยจริงๆ เช่นนั้นผู้หญิงคนนี้...ก็โหดเหี้ยมเกินไป ยอดแม่ทัพหยัดยืนอยู่บนหมื่นกระดูก สงครามเกิดขึ้นไปทั่วสารทิศ ทำให้ราษฎรตกที่นั่งลำบาก

ซูจื่ออวี๋มองไปที่จวินมู่เหนียน แล้วเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง จะให้ผู้อยู่เบื้องหลังทำสำเร็จไม่ได้นะ” ซูจื่ออวี๋ไม่ได้พูดว่าอย่าให้จวงเสียนเฟยทำสำเร็จไปตรงๆ ถึงอย่างไรมันก็แค่การคาดเดา ไม่มีหลักฐาน

จวินมู่เหนียนยังไม่ได้ตอบ จวินมู่เยว่ก็พูดว่า “อาซ้อน้อยวางใจเถอะ แม้ว่าจะเป็นพิษยางน่องต้น แต่สองพี่น้องหนานเจียงก็ไม่ได้บาดเจ็บใดๆ เรื่องนี้ แผนการของเสียนจวงเฟยคว้าน้ำเหลวแล้ว”

ซูจื่ออวี๋ส่ายหัวกล่าว “ไม่ได้คว้าน้ำเหลวหรอก”

จวินมู่เยว่มองไปที่ซูจื่ออวี๋อย่างประหลาดใจ

ซูจื่ออวี๋กล่าวว่า “อานเป่ยเยว่ อานเป่ยเยว่จะตายไม่ได้ ท่านอ๋องแปดท่านคิดดูสิ อานเป่ยเยว่ถูกแมลงคุณไสย แมลงคุณไสยเป็นวิชาที่คนหนานเจียงช่ำชอง ถ้าอานเป่ยเยว่ตาย อานชินอ๋องก็ต้องโกรธมาก แม้ว่าอานชินอ๋องจะไม่ได้มีอำนาจทางทหาร แต่ทหารในกองบัญชาการเก่าของเขาต้องออกแรงกดดันฝ่าบาทแน่ ให้ฝ่าบาทส่งทหารออกไปจัดการหนานเจียง เพื่อหาความเป็นธรรมให้อานเป่ยเยว่ เมื่อถึงเวลานั้นคนที่นำทัพก็ยังเป็นท่านอ๋องสิบ หนานเจียงที่เดิมทีกำลังประสบกับภัยความอดอยาก การนำทัพไปในครั้งนี้ย่อมราบรื่นแน่นอน เมื่ออ๋องสิบได้รับชัยชนะ เกรงว่าคงจะเริ่มกลืนกินอำนาจทางทหารของจวนอ๋องฉินแล้ว ถึงอย่างไรก็เป็นอ๋องพิการ แล้วจะมีทหารเยอะแยะไปทำไม?”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ซูจื่ออวี๋ก็จับมือของจวินมู่เหนียนทันที แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายเล็กน้อย “เมื่อครู่นี้ข้าไม่ควรปฏิเสธคำของของอานเป่ยซานเลย ข้า...”