ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 60

เว่ยคงชิงที่อยู่ในห้องตกใจจนตัวสั่น รีบส่งสัญญาณให้เซี่ยจู๋ทันที เมื่อได้ยินเสียงของฮูหยินซู ก็รีบร้อนใส่เสื้อผ้า แล้วเปิดประตูเดินออกมา

เมื่อเห็นท่าทางโมโหของฮูหยินซูที่พุ่งเข้ามา เว่ยคงชิงก็ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนและพูดว่า “น้อง...น้องหญิง เจ้าอย่าโกรธไปเลย เป็นนาง นังแพศยานั่นล่อลวงข้า นางบอกว่าวันนี้ถูกคนมากมายมองเห็นเรือนร่าง กลัวว่าต่อไปจะไม่มีที่ยืนเลยขอให้ข้ารับนางเข้าจวน ให้ข้าวให้ปลานางกิน น้องหญิง เจ้าดูข้าสิอายุปูนนี้แล้ว ยังไม่มีครอบครัว ข้า...”

ฮูหยินซูโกรธจนเลือดขึ้นหน้า นางพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ที่แท้คำสาบานของเจ้าที่ให้ไว้กับข้าเหล่านั้นเป็นแค่ของปลอมงั้นหรือ ไสหัวไป ไสหัวไปให้พ้น เอานังแพศยานั่นออกไปด้วย ออกไปจากตระกูลซูเดี๋ยวนี้”

เมื่อเห็นว่าฮูหยินซูโกรธมาก เว่ยคงชิงก็อดกัดฟันพูดขึ้นมาไม่ได้ “น้องหญิง คำมั่นสัญญาที่ข้าเคยให้ไว้กับเจ้านั้นเป็นความจริง แต่ดูเจ้าพูดกับข้าสิเคยใส่ใจสักนิดหรือไม่? เห็นเจ้าแก้มแดงดวงตาก็มีรอยยิ้ม หรือว่าเมื่อครู่นี้เจ้าไปทำอะไรกับเสนาบดีมาหรือ? เจ้าทำได้ แต่ข้ากลับทำไม่ได้ นี่มันยุติธรรมตรงไหน?”

เดิมทีฮูหยินซูก็อยากมาประนีประนอม แต่คิดไม่ถึงว่าจะทะเลาะกันแบบนี้ แต่ไหนแต่ไรมาผู้ชายคนนี้ก็แสดงความรู้สึกดีๆ ให้นางมาตลอด จนในที่สุดก็อดหลงเสน่ห์หญิงอื่นไม่ได้ ฮูหยินซูอดร้องไห้ออกมาไม่ได้

เมื่อเว่ยคงชิงเห็นเช่นนั้นก็อดใจอ่อนไม่ได้ ถึงอย่างไรก็เป็นสตรีที่เขาของมาตั้งแต่ยังหนุ่ม

เว่ยคงชิงก้าวไปข้างหน้าคว้าฮูหยินซูเข้ามากอด เอ่ยปลอบใจนางเสียงอ่อนโยน “น้องหญิง เจ้าอย่าโกรธไปเลยนะ ข้าไม่ดีเอง ข้าเป็นผู้ชายทั่วไป นี่ก็นางอาบน้ำแล้ว เพื่อเลี่ยงไม่ให้...เฮ้อ เป็นความผิดข้าเอง งั้นให้ข้าชดเชยให้เจ้าสักครั้งดีหรือไม่?” เมื่อสิ้นประโยคแล้ว ก็เริ่มลงมือ

ฮูหยินซูรีบกดมือเขา แล้วเอ่ยว่า “ไม่ได้ นายท่านยังอยู่บนจวน นางที่อยู่ในนั้นเจ้า...”