ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 704

ซูจื่ออวี๋เข็นรถของจวินมู่เหนียน มาถึงกลางสวนหย่อมใหญ่ เห็นคนจำนวนมากได้มาถึงที่นี่แล้ว เห็นได้ชัดว่าทุกคนต้องการแช่น้ำแล้วกลับไปพักผ่อน

ซูจื่ออวี๋มอบจวินมู่เหนียนให้เทียนชิง พร้อมสั่งการว่า

“ดูแลท่านอ๋องให้ดี ขาของท่านไม่มีความรู้สึก หากน้ำร้อนเกินไป ไม่ต้องแช่นานนัก”

เทียนชิงพยักหน้า

“พระชายาวางใจได้ ข้าน้อยจะดูแลท่านอ๋องอย่างดี”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า แล้วเดินตรงไปที่ฝั่งของสตรี

ทุกคนเดินไปตามทาง แล้วทยอยเข้าสู่บ่อน้ำร้อน ภายในสวนหย่อมเล็กของฝั่งสตรี ซูจื่ออวี๋เห็นหนานหยวนหรัว ซูจื่อเยียนและอานเป่ยเยว่

พวกนางทั้งสามพาสาวใช้ติดตัวมาด้วย มีเพียงซูจื่ออวี๋ที่ไม่มีใครรับใช้

ซูจื่อเยียนแห็นดังนั้นจึงเหน็บแนม

“เหตุใดชีวิตน้องจึงยิ่งค้นแค้นกว่าเดิม ตอนยังไม่ออกเรือน ข้างกายยังมีชิวขุยคอยรับใช้ ทำไมพอไปอยู่จวนอ๋องฉิน แม้แต่สาวรับใช้ยังไม่มีสักคน”

ซูจื่ออวี๋หัวเราะ

“เพราะท่านอ๋องไม่ชอบให้ผู้ใดแตะต้องข้า ตอนข้าอยู่จวนอ๋องฉิน เรื่องกินนอนทุกสิ่งล้วนแต่มีท่านอ๋องคอยจัดเตรียมให้ ยิ่งเรื่องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ ท่านอ๋องยิ่งไม่ชอบให้ใครมายุ่ง หากไม่ใช่เพราะที่นี่ไม่สะดวก ข้ากับท่านอ๋องคง...”

ซูจื่ออวี๋พูดไว้ให้คิด เหลือพื้นที่ให้ทุกคนเอาไปจินตนาการได้เต็มที่

หนานหยวนหรัวกลอกตา แล้วพาสาวใช้เลือกบ่อน้ำร้อนก่อน จากนั้นเปิดประตูเข้าไป

ซูจื่อเยียนแอบก่นด่า

“ไร้ยางอายสิ้นดี” จากนั้นพาสาวใช้เข้าไปในบ่อน้ำร้อน

มีเพียงอานเป่ยเยว่ที่จ้องซูจื่ออวี๋ตาเขม็ง แทบอยากจะถลกหนังนางทั้งเป็น

ซูจื่ออวี๋เล่นผมของตัวเอง พร้อมเอียงคอแล้วยิ้ม

“ทำไม? เป่ยเยว่จวิ้นจู่(ท่านหญิง) ไม่ไปอาบหรือ?”

อานเป่ยเยว่กัดฟัน

“เจ้าควรจะเข้าไปอาบน้ำให้สะอาด จะได้ชำระล้างกลิ่นสุนัขจิ้งจอกจอมยั่วยวนทิ้งไป”

ซูจื่ออวี๋ยิ้ม

“ไปดูสิว่ามีเรื่องใด”

สาวใช้รีบไปทันที พร้อมถามผ่านประตูไม้

“ผู้ใด มีเรื่องใดหรือ?”

ยายแก่ยิ้มชั่วร้าย

“บ่าวเป็นคนรับใช้ในโรงเตี๊ยม มาส่งกลีบดอกไม้กับสบู่ให้ลูกค้าท่านนี้ กลีบดอกนี้เป็นกลีบดอกท้อตากแห้งในฤดูใบไม้ผลิของตำบลลั่วเสีย กลิ่นหอมรัญจวน ส่งผลดีต่อร่างกายเจ้าค่ะ”

สาวใช้หันมองหนานหยวนหรัว เมื่อเห็นอีกฝ่ายพยักหน้า สาวใช้จึงได้เปิดประตู แล้วรับตะกร้าดอกไม้มาจากมือยายแก่ แต่ไม่ได้ให้นางเข้ามาด้านใน

แต่อาศัยจังหวะที่เปิดประตู ยายแก่มองเห็นเสื้อผ้าที่แขวนอยู่บนราวไม้ด้านข้าง เป็นชุดสีม่วง

ยายแก่จึงหัวเราะแล้วหันหลังเดินไปห้องถัดไป ห้องต่อมาคือห้องของซูจื่อเยียน วิธีเดียวกันนี้ ยายแก่เห็นเสื้อผ้าที่ซูจื่อเยียนถอดออก เป็นสีเหลืองอ่อน เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ห้องนี้

จากนั้นมีเพียงห้องที่อยู่ฝั่งตะวันออกกับฝั่งตะวันตกอีกสองห้อง

ยายแก่ยังคงใช้วิธีการเดิมๆ หลังจากเห็นเสื้อของทั้งสองห้องแล้ว ยายแก่ออกไปจากบ่อน้ำร้อนอย่างพอใจ เพื่อไปรายงานข่าว

……