ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 958

โม่ซุนเอ่ยขึ้น

“แม่นางซูวางใจได้ ไม่มีสิ่งใดผิดปกติหรอก เพียงแต่สีหน้าของเขาขาวซีด ข้าจึงกังวลว่าตรวจผิดนะ”

ซูจื่ออวี๋ถอนหายใจ

“เสียเลือดไปมากขนาดนั้น ใช่ว่ากินยาบำรุงเลือดเพียงไม่กี่ครั้งก็สามารถชดเชยได้ จะต้องค่อยๆฟื้นตัว”

โม่ซุนพยักหน้า ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก

——

จวนอ๋องฉิน

ซูจื่ออวี๋และโม่ซุนต่างเป็นคนที่ร่ำเรียนวิชาแพทย์ เมื่อได้พูดคุยกันจึงเข้ากันได้ดี ทั้งสองพูดคุยไปด้วยเดินไปด้วย เพียงไม่นานก็กลับมาถึงจวนอ๋องฉิน

ช่างบังเอิญเหลือเกิน ได้พบกับจวินมู่เหนียนที่เพิ่งกลับมาเช่นกัน

จวินมู่เหนียนเห็นทั้งสองคนเดินมาอย่างเชื่องช้า ชุดของชายหนุ่มพลิ้วไหวสง่างาม กระโปรงของหญิงสาวล่องลอยดุจบุปผางดงาม ช่างดูเหมาะสมกันเหลือเกิน

เมื่อนึกถึงคำพูดที่จวินมู่เยว่กับหันหรูเฟิงเคยชื่นชมโม่ซุน จวินมู่เหนียนหน้าดำทันที

โดยเฉพาะตอนนี้เมื่อตัวเขานั่งอยู่บนรถเข็น ทำให้เตี้ยกว่าอีกฝ่ายโดยปริยาย

ริมฝีปากของจวินมู่เหนียนเม้มเข้าหากันจนแน่น สีหน้าเต็มไปด้วยคำว่าข้าไม่พอใจ

ทั้งสองคนเดินมาตรงหน้าจวินมู่เหนียน โม่ซุนเอ่ยปากอย่างมีมารยาท

“คารวะท่านอ๋อง ข้าเจอแม่นางซูระหว่างทาง จึงกลับมาพร้อมกันขอรับ”

จวินมู่เหนียนพยักหน้า เมื่อเห็นอาการบาดเจ็บบนหน้าโม่ซุนจึงเอ่ยถาม

“เจ้าได้รับบาดเจ็บหรือ? ผู้ใดทำร้ายเจ้า?”

โม่ซุนยิ้มเจื่อน

“แค่บาดแผลเล็กน้อยเท่านั้น อย่าไปพูดถึงเลย ข้าน้อยขอตัวไปจัดการก่อน พรุ่งนี้จะได้ไม่บวมจนเป็นที่ขบขันของผู้อื่น”

จวินมู่เหนียนพยักหน้า แล้วปล่อยโม่ซุนจากไป

หลังจากโม่ซุนเดินเข้าไปแล้ว ซูจื่ออวี่ถึงได้ถอนหายใจ

เขาค่อยหันมองซูจื่ออวี๋ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์อย่างไม่คิดจะปิดบัง

“หรือในใจของอวี๋เอ๋อร์ มีเพียงโม่ซุนที่ใส่ชุดขาวได้?”

สีหน้าของซูจื่ออวี๋ชะงักไปทันที นี่...นี่ทำไมถึงกลายเป็นจวินมู่เหนียนล่ะ?

หลังจากชะงักไปสักครู่ ซูจื่ออวี๋เดินไปหาจวินมู่เหนียน แล้วหัวเราะพร้อมเอ่ยอย่างประหลาดใจ

“ทำไมท่านอ๋องแต่งตัวเช่นนี้เจ้าคะ?”

เขาสวมชุดสีพื้นไม่มีลวดลายใดแต่งแต้ม บนหัวไม่มีรัดเกล้าชาย มีเพียงผ้าสีขาวที่ผูกผมไว้สูง ท่าทางที่เรียบง่ายเช่นนี้ ดูอย่างไรก็เหมือนโม่ซุน

จวินมู่เหนียนยื่นมือพร้อมกับหมุนขลุ่ยหยกในมือ แล้วเอาเหน็บไว้กับเอว จากนั้นฉีกยิ้มที่คิดว่าอ่อนโยนมากที่สุด แล้วเอ่ยถาม

“งามหรือไม่?”

ในหัวของซูจื่ออวี๋เต็มไปด้วยคำถาม จวินมู่เหนียนกินยาผิดขนาดหรือ?

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของซูจื่ออวี๋ จวินมู่เหนียนแทบจะทนไม่ไหว เหตุใดการเลียนแบบท่าทางของโม่ซุนถึงได้ยากเย็นแสนเข็ญขนาดนี้