ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 96

คนชั่วที่มีเงินก็หาเงินไม่เป็น! แน่นอนว่าเจ้ามือต้องมีความไม่น้อย จึงรีบพูดว่า “ดีๆๆ ตราบใดที่นายน้อยมีเงิน นายน้อยจะได้เล่นสนุกเต็มที่แน่!”

ซูจื่ออวี๋หันหน้าไปมองจวินมู่เหนียนและยื่นมือออกมาอีกครั้ง “เงิน!”

แก้มของจวินมู่เหนียนหลังหน้ากากกระตุกอย่างห้ามไม่ได้ สาวน้อยคนนี้คิดว่าเขาเป็นคนรับใช้หรืออย่างไร?

จวินมู่เหนียนหายใจเข้าลึกๆ และให้ตั๋วเงินแก่ซูจื่ออวี๋อีก

ซูจื่ออวี๋ยังคงใช้วิธีเดิม ยังคงทุ่มสุดตัว

เจ้ามือคนนั้นก็มีความสุขมาก และขยับชามให้เร็วขึ้น ตอนนี้ซูจื่ออวี๋เห็นเพียงภาพลวงตา ไม่ต้องพูดถึงว่าลูกบอลอยู่ในชามไหน นางบอกไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันอยู่ในชามไหน

ซูจื่ออวี๋อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความหดหู่ “เจ้าเป็นมือเร็วที่โสดมากี่ปีแล้ว!”

หืม? หมายความว่ายังไง?

ทั้งเจ้ามือและจวินมู่เหนียนก็ไม่เข้าใจ

ซูจื่ออวี๋ไม่ต้องการอธิบาย ดังนั้นนางจึงเดาไปโดยตรง และนางก็ยังเดาผิด

...

ซูจื่ออวี๋แพ้หกครั้งติดต่อกัน รวมเป็นเงินสามร้อยตำลึง เสียเงินไปเปล่าๆโดยไม่เกิดผลลัพธ์ใดๆ

จวินมู่เหนียนไม่ได้ขาดแคลนเงิน แต่เขาไม่มีเวลามาเที่ยวเล่นกับซูจื่ออวี๋

ในอีกด้านหนึ่ง ซูจื่ออวี๋มองดูท่าทางยิ้มแก้มปริของเจ้ามือที่อยู่ตรงหน้า ในใจก็คิดว่าพอสมควรแล้ว ดังนั้นก่อนที่จวินมู่เหนียนจะเร่งเร้านาง นางจึงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “อีกเดี๋ยวเจ้าต้องคุ้มครองพาข้าวิ่งหนีหน่อยนะ”

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเล็กน้อย หมายความว่าอย่างไร?