ร่างกายของแม่ทัพเฒ่าฉินสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “เจ้าสาปแช่งปู่รึ เจ้าเคยคำนึงถึงญาติพี่น้องหรือไม่?”
เมื่อหมอหลวงมาถึง กลับไม่มีคนในตระกูลฉินคอยเฝ้าเขาอยู่ในห้อง ดังนั้นจึงมีเพียงแต่บ่าวรับใช้
หลังจากตรวจสอบอาการเสร็จ หมอหลวงก็กล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึง “ท่านแม่ทัพเฒ่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ท่านได้ไปที่ใดมา? แล้วท่านเคยเข้าไปในพื้นที่โรคระบาดหรือไม่?”
“ไม่เคย ข้าไม่เคยไปที่นั่น” สีหน้าของแม่ทัพเฒ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของหมอหลวง “ท่านกำลังสงสัยว่าข้าติดเชื้อโรคระบาดใช่หรือไม่?”
“อาการช่างคล้ายคลึงกันยิ่งนัก” หมอกลวงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด
“เป็นไปไม่ได้!” แม่ทัพเฒ่าฉินรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านวินิจฉัยผิดหรือไม่?”
“ข้าจะจัดยาให้ท่านสองชนิดก่อน หากดื่มยาเหล่านี้แล้วไม่ได้ผล เช่นนั้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วขอรับ” หมอหลวงกล่าว
แม่ทัพเฒ่าฉินกล่าวด้วยความลนลาน “ฉินโจวบังคับให้ท่านพูดเช่นนี้ใช่หรือไม่?”
หมอหลวงรู้สึกประหลาดใจ “แม่ทัพเฒ่า ท่านหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดแม่ทัพฉินถึงต้องบังคับให้ข้าพูดเช่นนี้?”
หมอหลวงชะงักไปชั่วครู่หนึ่งแล้วโพล่งถาม “ท่านเคยพูดคุยกับองค์ชายเจิ้นกั๋วหรือไม่? พระองค์ป่วยด้วยโรคระบาดเช่นกันขอรับ”
“อะไรนะ?” แม่ทัพเฒ่าฉินตกตะลึง “เขาติดเชื้อโรคระบาดด้วยงั้นรึ?”
เขาจำได้ว่าก่อนหน้านี้ตนเคยพูดคุยกับองค์ชายเจิ้นกั๋ว เป็นไปได้หรือไม่ว่าจะได้รับเชื้อโรคมาจากเขา?
เมื่อหมอหลวงเห็นท่าทีตกใจของอีกฝ่าย เขาก็รู้ทันทีว่าก่อนหน้านี้แม่ทัพเฒ่าเคยติดต่อกับองค์ชายเจิ้นกั๋ว ดังนั้นการวินิจฉัยของเขาจึงถูกต้องแล้ว
ถึงกระนั้นเขาก็ยังกล่าวปลอบใจ “ท่านแม่ทัพเฒ่าอย่ากังวลเกินไปเลย ท่านลองดื่มยาก่อนเถิด”
แม่ทัพเฒ่าฉินอึ้งงันอย่างยิ่ง นี่คือสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดเลย
“ในช่วงนี้ท่านแม่ทัพเฒ่าได้ติดต่อกับผู้ใดบ้างหรือไม่ขอรับ?” หมอหลวงถาม
ใบหน้าของแม่ทัพเฒ่าฉินซีดเซียว เมื่อเร็ว ๆ นี้เขาติดต่อกับใครบ้างงั้นรึ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...