ยอดหมอหญิงปีศาจพลิกฟ้า นิยาย บท 11

ไม่รู้ว่ากู้ชิงฮวนลุกขึ้นยืนเมื่อใด นางถอดผ้าคลุมและมงกุฎหงส์ออกทั้งหมด เผยให้เห็นใบหน้าที่อ่อนเยาว์และเครื่องสำอางหนาเตอะของนาง

ใสซื่อและงดงาม

ความงามสุดขั้วทั้งสองประการรวมไว้ที่ร่างกายของนางอย่างพอเหมาะ

เจี่ยหวยหยุดชั่วขณะ จากนั้นความโกรธก็พลุ่งพล่านขึ้นในใจของเขา

เขาเป็นใครกัน เด็กสาวปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม กล้าตำหนิทักษะทางการแพทย์ของเขาหรือ?

นี่คือตำรับยาของหมอเทวดาซ่งซีหัวทิ้งเอาไว้!

“แม่นางเข้าใจวิชาแพทย์ด้วยหรือ?” น้ำเสียงของเขาดูแคลน

"พอเข้าใจบ้าง"

“อย่างนั้นช่วยบอกข้าหน่อยว่าตำรับยานี้มีอะไรผิดปกติ?”

"ยาต้มดอกโบตั๋นสมุนไพรเป็นยาระบาย ซึ่งมีผลในการขับของเสีย ขจัดความเหนื่อยล้า และลดอาการบวม ส่วนใหญ่จะใช้เพื่อรักษาลำไส้อักเสบในระยะต้นและกลุ่มอาการร้อนในช่วงแรก แต่ตอนนี้พี่เลี้ยงสวี่ปวดจนหมดสติไปแล้ว อาการเข้าขั้นรุนแรง ใช้วิธีการเช่นนี้เกรงว่าจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่นัก"

นางพูดเข้าประเด็นสำคัญ

เจี่ยหวยโมโหจนเหงื่อแตกทั้งตัว

เขาเองก็รู้ว่าอาการป่วยของพี่เลี้ยงสวี่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและกะทันหัน ตอนนี้นางกำลังจะตาย แต่การที่เขาถูกผู้หญิงคนหนึ่งตำหนิต่อหน้าคนจำนวนมากนั้น เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมคนนี้มาสร้างปัญหาชัด ๆ!

"แล้วตามความเห็นอันเลอค่าของเจ้า เจ้าคิดว่าควรใช้ตำรับยาไหน"

“ไม่มีตำรับยาใด” กู้ชิงฮวนกะพริบตา

"...อะไรนะ?" เจี่ยหวยชะงัก

เขาไม่คิดว่านางจะให้คำตอบเช่นนี้

มู่หรงเจ๋อโกรธมากจนอยากจะฉีกนางออกเป็นชิ้น ๆ

“ไม่มีตำรับยา ยังกล้าขัดขวางการรักษาของหมอหลวงอีกรึ! เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าแตะต้องเจ้ารึ”

“ในเมื่อเจ้าไม่มีตำรับยา เจ้าก็รีบถอยไปซะ อย่าขัดขวางการรักษาของข้าที่นี่!” เจี่ยหวยไม่ชอบให้สาวน้อยที่พูดจาไร้สาระเช่นนี้กระชากหน้าของตน

กู้ชิงฮวนกะพริบตาและพูดว่า "ข้าไม่มีสูตรยา แต่ข้ามีวิธีการรักษาคนไข้"