ยอดหมอหญิงปีศาจพลิกฟ้า นิยาย บท 2

ด้านนนอกประตูมีเกี้ยวเจ้าสาวสิบหกคนหาม ที่มีเนื้อที่กว้างขวางยิ่งใหญ่ แสดงให้เห็นว่าจวนอ๋องตวนรักษาหน้าตาตนเองเป็นอย่างดี

กู้ชิงฮวนไม่ได้สนใจมากนัก  นางหาวและเตรียมจะงีบหลับในเกี้ยวสักครู่

แต่เกี้ยวเจ้าสาวเคลื่อนที่ไปได้ไม่ไกลก็หยุดลง

"มีอะไรรึ?"

“ทูลคุณหนู เจ้าหน้าที่กำลังตามหาหัวขโมย พวกเราต้องคอยอยู่ข้าง ๆ ก่อนเจ้าค่ะ” โหรวฮุ่ยเอ่ยปลอบโยนเบา ๆ

"……"กู้ชิงฮวนพูดไม่ออก

“คุณหนู?” เมื่อเห็นว่านางไม่ตอบ โหรวฮุ่ยจึงเรียกอีกครั้ง

จากนั้นกู้ชิงฮวนจึงพูดอย่างใจเย็นว่า "อืม ข้ารู้แล้ว"

ในเกี้ยวเจ้าสาว นางถูกเงาดำร่างสูงกดตัวไว้แน่น ความเย็นยะเยือกจากร่างกายของชายคนนั้นพุ่งตรงเข้ามาหานาง แถมยังเจือกลิ่นเลือดจาง ๆ อีกด้วย

ฝ่ามือใหญ่ ๆ เคลื่อนเข้าไปใต้ผ้าคลุมศีรษะ และจับคอของนางเอาไว้ "เงียบ ๆ ซะ"

กู้ชิงฮวนทำได้เพียงพยักหน้า

มือของชายคนนั้นผ่อนแรงลง

"……ท่านจอมยุทธ์ วันนี้เป็นวันมงคลของข้า ถ้าสามีของข้าพบว่ามีผู้ชายอยู่ในเกี้ยว เขาจะต้องหย่ากับข้าแน่นอน ข้าไม่มีความแค้นใจใดกับท่านจอมยุทธ์ ดังนั้นได้โปรดปล่อยข้าไปเถิดนะ" นางทำสีหน้าน่าสงสารเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นใจ และคลายความระแวดระวังลง

แต่นางลืมไปว่าเขาไม่สามารถมองทะลุผ้าคลุมหน้าเข้าไปได้

"ความบริสุทธิ์กับมีชีวิตรอด เจ้าเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง"

ชายคนนั้นดูสงบมาก ราวกับว่าหากนางพูดออกมาเพียงคำเดียว หัวกับตัวของนางจะแยกกันทันที

กู้ชิงฮวนโกรธมากจนแทบจะกระอักเลือด

นางขี้อายและอ่อนแอบอบบางขนาดนี้ เขาไม่เห็นเหรอ? ตาบอดชัด ๆ!

"แต่……"

“เมื่อทหารไปแล้ว ข้าค่อยไป” เสียงของชายคนนั้นต่ำและแหบแห้ง ทุกคำพูดของเขาเต็มไปด้วยความอันตราย

กู้ชิงฮวนไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาตรง ๆ ดังนั้นจึงได้แต่แสร้งทำเป็นกระต่ายขาวตัวน้อยต่อไป "้ก็ดี ข้าจะไม่พูดไร้สาระ ท่าน...ท่านอย่าแตะต้องข้าเลย..."

“แตะต้องเจ้า?” เขาเอ่ยอย่างดูถูก

เขาไม่สนใจสาวน้อยที่ไม่มีส่วนโค้งเว้าเช่นนี้อยู่แล้ว

กู้ชิงฮวนไม่รู้ว่าตนถูกดูหมิ่น นางได้ยินเพียงเสียงฝีเท้าที่ดังวุ่นวายอยู่ข้างนอก และเดาว่าน่าจะเป็นทหารที่กำลังเดินมา

นี่คือศักดิ์ศรี

แม่นมหลิวทำงานในจวนมาหลายปี ดังนั้นนางจึงรู้ดีถึงความสำคัญ

สิ่งที่นางพูดมีเหตุผลอยู่บ้าง และอีกฝ่ายก็ดูเหมือนจะไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล ดังนั้นเขาจึงนิ่งไปพักหนึ่ง และในที่สุดก็ไม่ยืนกรานอีกต่อไป และขอให้แม่นมช่วยเข้าไปดูแทน

กู้ชิงฮวนตกใจจนเหงื่อออกแต่แรกแล้ว

ห้ามไม่ให้พวกเขาค้นพบชายคนนี้เด็ดขาด หากเสียชื่อเสียง คนของจวนอ๋องตวนจะต้องทำเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่แน่

ถึงตอนนั้นมู่หรงเจ๋อก็จะสามารถใช้ชีวิตอยู่กับอนุของเขาได้อย่างถูกต้อง ส่วนนางจะต้องแบกรับชื่อเสียงว่าเป็นคนไม่บริสุทธิ์ไปตลอดชีวิต

นางไม่อาจพลาดเพราะเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดเช่นนี้ได้

กู้ชิงฮวนกระแอมในลำคอของนางและพูดว่า "ท่านเจ้าพนักงานพูดล้อเล่นแล้ว ถ้ามีขโมยอยู่บนเกี้ยวจริง ๆ ข้าจะไม่รีบตะโกนขอความช่วยเหลือหรือ"

เสียงแผ่วเบาดังลอยออกมา ราวกับเสียงนกร้องเพลงเจือด้วยเสียงหัวเราะ

อีกฝ่ายชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ยังยืนกรานว่า "ระวังไว้ก่อนย่อมดีกว่า ถ้าหากตอนนี้แม่นางถูกกุมตัวอยู่ล่ะ?"

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ข้าจะยังพูดคุยและหัวเราะกับท่านเจ้าพนักงานแบบนี้ได้หรือ”