ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1001

ช่วงนี้ในเมืองหลวงเงียบสงบ อย่างน้อยภายนอกก็เป็นเช่นนี้

เหล่าองค์ชายล้วนทุ่มเทแรงกายแรงใจเตรียมการแข่งขันทางทหาร และแยกกันไปหาสถานที่ฝึกกลุ่มของตน

นี่คือการแข่งขันที่เกี่ยวข้องกับการแย่งชิงตำแหน่งองค์รัชทายาทที่มองมิเห็น ใคร ๆ ก็อยากจะเปล่งประกายทั้งนั้น

ทางด้านเซียวหลินเทียน นอกเหนือจากการฝึกฝนของตนแล้ว ก็ยังให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของบรรดาคู่ต่อสู้อีกด้วย

เขามิได้คาดคิดที่จะส่งใครไปแอบดูวิธีการฝึกฝนของคู่ต่อสู้ แต่เขามิดูก็มิได้หมายความว่าคู่ต่อสู้จะมิอยากรู้เกี่ยวกับเขา

จ้าวซวนจับสายลับสองกลุ่มที่องค์ชายคังกับองค์ชายเว่ยส่งมาได้ เซียวหลินเทียนเหยียดหยามพฤติกรรมเช่นนี้มาก

มีแผนการเช่นนี้ ก็เอาไปใช้พัฒนาความแข็งแกร่งของกลุ่มของตนก็ได้ เหตุใดต้องมาต่อสู้กันเองด้วยเล่า!

พวกเขาเป็นคนฉินตะวันตก เป้าหมายของพวกเขาคือการเอาชนะอีกสามแคว้นที่เหลือ การสอดแนมตนจะไปมีประโยชน์อะไรกัน!

เซียวหลินเทียนแค่ให้จ้าวซวนปล่อยตัวสายลับไป มิได้ทำให้พวกเขาต้องอับอาย

แต่องค์ชายเว่ยกับองค์ชายคังกลับมิได้รู้สึกขอบคุณ พวกเขาแค่รู้สึกว่าเซียวหลินเทียนกำลังตบหน้าพวกเขา

องค์ชายคังได้ยินว่า กลุ่มของเซียวหลินเทียนฝึกฝนอย่างดีก็ยิ่งมีความเครียดมาก

นี่คือสิ่งสำคัญที่สุดของการจะกลายเป็นองค์รัชทายาท เขาจะไม่มีวันยอมให้เซียวหลินเทียนเหนือกว่าตนเป็นอันขาด

แต่จะทำให้เซียวหลินเทียนถอนตัวจากการแข่งขัน หรือแพ้เหมือนสตรีในการเตะลูกกลมได้เยี่ยงไรเล่า?

องค์ชายคังใช้สมองคิดหาทาง เขาอยากซื้อตัวคนในกลุ่มของเซียวหลินเทียน แต่คนเหล่านี้แบ่งปันความเกลียดชังเดียวกับเซียวหลินเทียน มิสามารถซื้อตัวได้เลย

เช่นเดียวกับองค์ชายเว่ย เขามิแข็งแกร่งเท่าองค์ชายคังกับเซียวหลินเทียน แต่ต้องการเป็นผู้นำ เช่นนั้นเขาควรทำอย่างไรจึงจะใช้ทางลัดเอาชนะทั้งสองคนนี้ได้!

องค์ชายเว่ยคิดกระทั่งจะลอบสังหารเซียวหลินเทียนอีกครั้ง แต่เซียวหลินเทียนอยู่ในค่ายทุกวัน นักฆ่าที่เขาหามาไม่มีโอกาสลงมือโจมตีเซียวหลินเทียนเลย

ดวงตาของฮองเฮาเว่ยก็เป็นประกาย มีแผนร้ายเข้ามาในใจ

นางมองไปทางองค์ชายเว่ยพร้อมรอยยิ้มที่น่ากลัว “อย่ากังวลไปเยี่ยนเอ๋อร์ แม่คิดวิธีจัดการกับขยะนั่นได้แล้ว!”

“เจ้ามิจำเป็นต้องสนใจว่าจะชนะหรือแพ้ในการแข่งขันนี้ แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะคว้าชัยชนะได้ แม่ก็จะมิยอมให้เขาได้ความโปรดปรานจากเสด็จพ่อของเจ้าไป!”

เมื่อองค์ชายเว่ยได้ยินสิ่งนี้ ก็เอ่ยด้วยความโกรธ “ท่านแม่ ลูกจะมิสนใจเรื่องแพ้ชนะในการแข่งขันนี้ได้เยี่ยงไร! นี่เป็นเรื่องสำคัญที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่จะได้ตำแหน่งองค์รัชทายาทหรือไม่นะ!”

“หากให้เจ้าขยะผู้นั้นชนะไป เช่นนั้นเสด็จพ่อจะมิมองเขาแตกต่างออกไป และมอบตำแหน่งองค์รัชทายาทให้เขาหรือ!”

ฮองเฮาเว่ยจ้องมององค์ชายเว่ยอย่างโกรธ ๆ “เจ้ารู้แค่ว่าขยะนั่นมีชื่อเสียงในการเป็นผู้นำ แต่กลับมิรู้ว่าใต้หล้านี้มีคำกล่าวยอดนิยมที่ว่า... ต้นไม้ใหญ่โดนลมโค่นสินะ!(1)”

ต้นไม้ใหญ่โดนลมโค่น หมายถึง คนที่มีชื่อเสียงมากจะตกเป็นเป้า