ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1009

จ้าวฮุยพ่อของจ้าวเจินเจินก็เห็นท่าทางของกลุ่มของเซียวหลินเทียน ในฐานะอัครเสนาบดี เขาชอบที่ฉินตะวันตกมีกลุ่มที่ทรงพลังเช่นนี้!

แต่ในฐานะพ่อตาขององค์ชายคัง จ้าวฮุยยิ่งระมัดระวังเซียวหลินเทียนมากขึ้นไปอีก

จากสี่กลุ่มจากฉินตะวันตกนั้น เซียวหลินเทียนกดอีกสามกลุ่มลงได้ทันทีที่พวกเขาออกมา

ตอนนี้จักรพรรดิอู่อันสนใจแต่กลุ่มของเซียวหลินเทียนเท่านั้น!

แม้ว่าจ้าวฮุยจะระมัดระวัง แต่ก็ยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า เขาพยักหน้าเล็กน้อยพลางเอ่ยชื่นชม

“มิเลว ๆ ท่านอ๋องอี้ทำให้ฝ่าบาทมีหน้ามีตา! กระหม่อมเดิมพันได้เลยว่า พลังที่กลุ่มของท่านอ๋องอี้ปรากฏตัวในสนามนั้น สามแคว้นอื่น ๆ มิสามารถเทียบเทียมได้!”

คำชื่นชมของจ้าวฮุยได้รับการเห็นด้วยจากขุนนางหลายคน

“ใช่ ยังมิทันที่การแข่งขันจะเริ่มต้น พวกเราฉินตะวันตกก็ชนะกระบวนท่าแรกแล้ว!”

จักรพรรดิอู่อันยิ้มจนตาหยี เซียวหลินเทียนทำให้ตนมีหน้ามีตาจริง ๆ!

มีกลุ่มของท่านอ๋องอี้ที่ปรากฏตัวด้วยรูปลักษณ์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ การปรากฏตัวของกลุ่มที่เหลือจากสามแคว้นจึงมิเป็นที่พอใจแล้ว

จะมองทางไหนก็ยังมิเท่ากลุ่มท่านอ๋องอี้

การแข่งขันมีทั้งหมดสี่รายการ รายการแรกคือการแข่งขันยิงธนู รายการที่สองคือการแข่งขันการต่อสู้

เนื่องจากเซียวหลินเทียนได้เตรียมการมามากพอแล้ว กลุ่มของเขาจึงเอาชนะทุกคนในการแข่งขันยิงธนูมาได้ และได้ชัยชนะมาโดยไม่มีข้อยกเว้น

หลิงอวี๋กำลังดูด้วยความสนใจอย่างมาก ขันทีคนหนึ่งรีบมาอยู่ข้าง ๆ นาง แล้วโค้งคำนับพลางเอ่ยกับนาง

“พระชายาอ๋องอี้ ไทเฮาทรงพระประชวร จึงเรียกให้ท่านเข้าวังไปตรวจรักษาให้ขอรับ…”

หัวใจของหลิงอวี๋เต้นรัวเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ไทเฮาป่วยหรือ?

หรือจะเป็นโรคหอบหืดกำเริบ?

หลิงอวี๋ลุกขึ้นยืนทันทีพลางเอ่ย “ข้าจะตามเจ้าเข้าวัง!”

ขันทีรีบนำทางไปพลางเอ่ย “พระชายาอ๋องอี้ รถม้าได้เตรียมไว้ให้ท่านแล้ว! เชิญตามบ่าวมาเลยขอรับ!”

ขันทีหานเป็นชายวัยห้าสิบกว่า มีรูปร่างเตี้ย ผิวขาว และมีน้ำเสียงที่เฉียบคม

เขาโค้งคำนับพลางเอ่ย “เมื่อคืนไทเฮามิสบาย มีไข้กับอาเจียนขอรับ! เดิมทีฮองเฮาประสงค์จะเสด็จมาดูการแข่งขัน แต่ไทเฮาทรงพระประชวรจึงอยู่ในวังดูแลอาการประชวรของไทเฮา!”

“ฮองเฮาตรัสว่า ไทเฮาได้สั่งว่าวันนี้เป็นการแข่งขันสี่แคว้น องค์จักรพรรดิเป็นผู้จัดการแข่งขัน พระนางมิได้ประชวรหนักอะไร ดังนั้นอย่ารบกวนองค์จักรพรรดิ! แค่ให้พระชายาอ๋องอี้ไปตรวจดูก็พอขอรับ!”

คำพูดนี้สมเหตุสมผล การแข่งขันสี่แคว้นเป็นเรื่องสำคัญ และการที่ไทเฮามิอยากไปรบกวนองค์จักรพรรดิก็เป็นเรื่องปกติ หลิงอวี๋จึงขจัดความสงสัยไปชั่วคราว

นางพาหลิงซวนกับเถาจื่อไปที่วังด้วยรถม้า

กระทั่งไปถึงพระตำหนักเหยียนฝูของไทเฮา หลิงอวี๋ก็ให้หลิงซวนถือล่วมยาแล้วเข้าไปข้างในกัน

ฮองเฮาเว่ยมิอยู่ที่นี่ จึงมีเพียงแม่นมเว่ยกับไป๋ซุ่ยในตำหนักเหยียนฝู และมีนางกำนัลกับขันทีที่มิคุ้นเคยอีกสองสามคน

“พระชายาอ๋องอี้ ท่านมาแล้ว รีบไปตรวจไทเฮาเถิดเจ้าค่ะ พระนางทรงอาเจียนเป็นเลือดก่อนหน้านี้แล้วก็หมดสติไป!”

เมื่อแม่นมเว่ยเห็นหลิงอวี๋ก็ตะโกนด้วยความตื่นตระหนก