ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1066

จักรพรรดิอู่อันมิยอมรับการมีอยู่ของค่ายกองทหารเสือ เซียวหลินเทียนก็มิสามารถไปบังคับเขาได้ เขาจึงรู้สึกท้อแท้เล็กน้อย

ศัตรูที่แข็งแกร่งบุกมาถึงเมืองหลวงแล้ว แต่เสด็จพ่อยังคงปกปิดความลับเพื่อผลประโยชน์ของเขาเองอยู่

เช่นนี้จะมีความหมายอะไรกัน!

“พ่ะย่ะค่ะ เสด็จพ่อ เช่นนั้นลูกขอทูลลา!”

ได้กองทัพหลวงมาก็ย่อมดีกว่ามิได้อะไรเลย เซียวหลินเทียนเดินออกจากห้องทรงพระอักษรไปเลือกคนกับหัวหน้าราชองครักษ์ผางอย่างหน้าบึ้ง

เมื่อราชองครักษ์ผางได้ยินว่าเซียวหลินเทียนต้องการคนก็ยินดีมาก สั่งทหารกองทัพหลวงสิบกว่านายที่ค่อนข้างเก่งวรยุทธ ให้พวกเขาติดตามเซียวหลินเทียนไปสนับสนุนอันเจ๋อ

เซียวหลินเทียนทำงานเสร็จแล้วกำลังจะไป องครักษ์กองทัพหลวงนายหนึ่งก็เข้ามาพบราชองครักษ์ผาง

เซียวหลินเทียนจึงถือโอกาสกล่าวลา

เขามีเรื่องคิดอยู่ในใจเต็มไปหมด จึงก้มหน้าคิดเรื่องค่ายกองทหารเสือของจักรพรรดิอู่อัน

ความยอดเยี่ยมของกองกำลังนี้ทำให้เขาโหยหามาตลอด แม้ว่าเขาจะมิเคยคิดที่จะควบคุมกองกำลังนี้ แต่ก็อยากเห็นพลังการต่อสู้ของพวกเขาสักหน่อย

ตอนนี้ถูกองค์จักรพรรดิอู่อันปฏิเสธมา เซียวหลินเทียนจึงโกรธและแอบสาบานว่า เขาจะต้องฝึกฝนกองกำลังชั้นยอดที่แข็งแกร่งกว่าค่ายกองทหารเสือให้ได้

ยังมิทันที่เซียวหลินเทียนจะได้เดินออกจากวังก็ถูกองครักษ์กองทัพหลวงตามมาเสียก่อน

“ท่านอ๋องอี้ ประเดี๋ยวก่อนพ่ะย่ะค่ะ หัวหน้าราชองครักษ์ของเราบอกว่าลืมบอกอะไรบางอย่างกับท่าน ให้ท่านกลับไปก่อนพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนเห็นว่าองครักษ์ผู้นี้คือองครักษ์ที่รายงานกับราชองครักษ์ผางเมื่อครู่ จึงคิดว่าราชองครักษ์ผางมีเรื่องกำชับจริง ๆ จึงตามองครักษ์กลับไป

“เจ้านามว่าอันใด?”

เซียวหลินเทียนเห็นองครักษ์ผู้นี้ดูท่าทางจะอายุยี่สิบต้น ๆ คิ้วหนาตาโต จึงเอ่ยถามอย่างสบาย ๆ

“กระหม่อมเหยียนเจ๋อพ่ะย่ะค่ะ! ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมได้ยินมาว่า ท่านกับหัวหน้าราชองครักษ์ของเราจะไปสนับสนุนรัฐทายาทอันในการจับกุมมือสังหาร กระหม่อมก็อยากไปเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ! ท่านพากระหม่อมไปด้วยเถิดพ่พย่ะค่ะ!”

เหยียนเจ๋อเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

เซียวหลินเทียนเลิกคิ้ว “เจ้าเก่งวรยุทธหรือ? มือสังหารเหล่านั้นฆ่าคนไปมากมายแล้ว หากเจ้ามิเก่งวรยุทธก็อย่าไปรนหาที่ตายเลย!”

เหยียนเจ๋อตบหน้าอกพลางเอ่ย “ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมเรียนรู้วรยุทธมาจากหัวหน้าราชองครักษ์ผาง ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”