ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1072

หมอหลี่ดูแก่ลงกว่าก่อนหน้านี้มาก เขาเหลือบมองราชองครักษ์ผางแล้วคุกเข่าลงพื้นเสียงดัง

“ฝ่าบาท กระหม่อมบอกไปแล้วว่า… พระสนมฮุ่ยกำลังตั้งครรภ์ นางกลัวว่าจะถูกเปิดโปง จึงขอให้กระหม่อมสั่งยาทำแท้งให้ อีกทั้งนางยังให้เงินกระหม่อมแล้วให้ลาออกและกลับบ้านเกิดไปพ่ะย่ะค่ะ…”

หมอหลี่กลัวจนตัวสั่น พลางเอ่ยอย่างสะเปะสะปะ “ฝ่าบาท กระหม่อมมิบังอาจปิดบังฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ แต่ราชองครักษ์ผางบอกว่าหากกระหม่อมกล้าแพร่งพรายเรื่องนี้ออกไปเขาจะฆ่าทั้งครอบครัวของกระหม่อม...”

“กระหม่อมไม่มีทางเลือก! ขอฝ่าบาทโปรดเข้าใจด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

ราชองครักษ์ผางจ้องมองตรงไป เขาเคยบอกว่าจะฆ่าครอบครัวหมอหลี่เมื่อใดกัน?

หากเขาเป็นคนเลวทรามเช่นนั้น เขาจะปล่อยหมอหลี่ไปหรือ?

“ปั้ก...”

ทันใดนั้นถ้วยชาก็ตกลงมากระแทกหัวราชองครักษ์ผาง

น้ำชาร้อน ๆ รดลงบนหัวกับใบหน้าของราชองครักษ์ผางทันที

หากเป็นราชองครักษ์ผางสมัยหนุ่ม เขาคงจะโกรธขึ้นมาแล้ว แต่เขามิใช่คนหุนหันพลันแล่นเช่นในตอนนั้นอีกต่อไปแล้ว

ราชองครักษ์ผางแอบกัดฟันแล้วมองจักรพรรดิอู่อันอย่างสงบ พลางเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำ

“ฝ่าบาท นี่มันหมายความว่าอย่างไรพ่ะย่ะค่ะ? เหตุใดจู่ ๆ หมอหลี่จึงกล่าวหากระหม่อมอย่างไม่มีเหตุผลเช่นนี้?”

“เหตุใดหรือ?”

ฮองเฮาเว่ยอดทนมิได้อีกต่อไปแล้วจึงหัวเราะเยาะออกมา

“ผางเซิง ต้องให้ข้าเล่าเรื่องอื้อฉาวทั้งหมดที่พวกเจ้าทำหรือไม่? พวกเจ้ามิกลัวที่จะอับอาย แต่ข้ากลัวว่าพูดออกไปแล้วปากของข้าจะสกปรก!”

“พระสนมฮุ่ยกับเจ้าลักลอบมีสัมพันธ์ชู้กันจนตั้งครรภ์ลูกชู้ เจ้ากลัวที่จะถูกเปิดโปง จึงให้ยาแท้งลูกกับนาง!”

“ผลก็คือนางมีเลือดออกอย่างหนัก องค์ชายเย่กับเจ้าจึงซื้อโสมโลหิตในราคาสูงเพื่อช่วยนาง! นี่คือเบื้องลึกเบื้องหลังที่องค์ชายเย่มิกล้ายอมรับว่าเขามีโสมโลหิตอยู่ในมือ!”

ฮองเฮาเว่ยตะคอกเสียงแข็ง “ข้าได้ตรวจสอบแล้ว ฝ่าบาทมิได้เรียกพระสนมฮุ่ยไปปรนนิบัติเลยในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา เช่นนั้นเด็กในท้องของพระสนมฮุ่ยมาจากที่ใดเล่า?”

จักรพรรดิอู่อันยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ พลันตะคอกออกไปเสียงแข็ง “ผางเซิง สิ่งที่ฮองเฮาพูดเป็นความจริงหรือไม่? ชายชู้ของพระสนมฮุ่ยคือเจ้าใช่หรือไม่?”

พระสนมฮุ่ยก้มหน้าร้องไห้อย่างเงียบ ๆ ร่างกายของนางยังคงอ่อนแอมาก นับตั้งแต่วินาทีที่นางถูกลากลงจากเตียงก็รู้แล้วว่าหายนะมาถึงตัวแล้ว

นางอยากจะเอาหัวโขกเสาให้ตาย แต่ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จะมิเกี่ยวโยงไปถึงผางเซิงกับลูกชายของตนหรือ?

“ฝ่าบาท... หม่อมฉันถูกกล่าวหาเพคะ! หม่อมฉันมิได้ท้อง... หมอหลี่วินิจฉัยผิดไปเพคะ!”

พระสนมฮุ่ยร้องไห้พลางอธิบาย “ราชองครักษ์ผางเพียงแต่ช่วยมู่เอ๋อร์ส่งขนมอบมาให้หม่อมฉันสองครั้งเท่านั้น หม่อมฉันมิเคยพูดกับเขารวมกันเกินสิบคำ แล้วจะเกิดเรื่องชู้สาวขึ้นได้เยี่ยงไรกันเพคะ!”

“ฝ่าบาท พระองค์ทราบดีว่าหม่อมฉันเป็นคนเช่นไรมิใช่หรือเพคะ? หม่อมฉันไม่มีทางทำเรื่องผิดบาปต่อพระองค์แน่เพคะ!”

“สารเลว หลักฐานประจักษ์ชัดเช่นนี้ เจ้ายังกล้าเถียงข้าง ๆ คู ๆ อีก!”

ฮองเฮาเว่ยยิ้มเยาะพลางเอ่ย “ข้ามิอยากให้เรื่องนี้ใหญ่โต ดังนั้นจึงไว้หน้าพวกเจ้าและให้เกียรติแก่ราชวงศ์ แต่เจ้ายังเถียงข้าง ๆ คู ๆ เช่นนี้อีก!”

“เช่นนั้นก็ได้ ข้าจะให้เจ้าได้แก้ต่าง! ใครก็ได้ ไปพาตัวถังถีเตี่ยนกับหมอจางมาที!”