ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1072

หมอหลี่ดูแก่ลงกว่าก่อนหน้านี้มาก เขาเหลือบมองราชองครักษ์ผางแล้วคุกเข่าลงพื้นเสียงดัง

“ฝ่าบาท กระหม่อมบอกไปแล้วว่า… พระสนมฮุ่ยกำลังตั้งครรภ์ นางกลัวว่าจะถูกเปิดโปง จึงขอให้กระหม่อมสั่งยาทำแท้งให้ อีกทั้งนางยังให้เงินกระหม่อมแล้วให้ลาออกและกลับบ้านเกิดไปพ่ะย่ะค่ะ…”

หมอหลี่กลัวจนตัวสั่น พลางเอ่ยอย่างสะเปะสะปะ “ฝ่าบาท กระหม่อมมิบังอาจปิดบังฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ แต่ราชองครักษ์ผางบอกว่าหากกระหม่อมกล้าแพร่งพรายเรื่องนี้ออกไปเขาจะฆ่าทั้งครอบครัวของกระหม่อม...”

“กระหม่อมไม่มีทางเลือก! ขอฝ่าบาทโปรดเข้าใจด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

ราชองครักษ์ผางจ้องมองตรงไป เขาเคยบอกว่าจะฆ่าครอบครัวหมอหลี่เมื่อใดกัน?

หากเขาเป็นคนเลวทรามเช่นนั้น เขาจะปล่อยหมอหลี่ไปหรือ?

“ปั้ก...”

ทันใดนั้นถ้วยชาก็ตกลงมากระแทกหัวราชองครักษ์ผาง

น้ำชาร้อน ๆ รดลงบนหัวกับใบหน้าของราชองครักษ์ผางทันที

หากเป็นราชองครักษ์ผางสมัยหนุ่ม เขาคงจะโกรธขึ้นมาแล้ว แต่เขามิใช่คนหุนหันพลันแล่นเช่นในตอนนั้นอีกต่อไปแล้ว

ราชองครักษ์ผางแอบกัดฟันแล้วมองจักรพรรดิอู่อันอย่างสงบ พลางเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำ

“ฝ่าบาท นี่มันหมายความว่าอย่างไรพ่ะย่ะค่ะ? เหตุใดจู่ ๆ หมอหลี่จึงกล่าวหากระหม่อมอย่างไม่มีเหตุผลเช่นนี้?”

“เหตุใดหรือ?”

ฮองเฮาเว่ยอดทนมิได้อีกต่อไปแล้วจึงหัวเราะเยาะออกมา

“ผางเซิง ต้องให้ข้าเล่าเรื่องอื้อฉาวทั้งหมดที่พวกเจ้าทำหรือไม่? พวกเจ้ามิกลัวที่จะอับอาย แต่ข้ากลัวว่าพูดออกไปแล้วปากของข้าจะสกปรก!”

“พระสนมฮุ่ยกับเจ้าลักลอบมีสัมพันธ์ชู้กันจนตั้งครรภ์ลูกชู้ เจ้ากลัวที่จะถูกเปิดโปง จึงให้ยาแท้งลูกกับนาง!”

“ผลก็คือนางมีเลือดออกอย่างหนัก องค์ชายเย่กับเจ้าจึงซื้อโสมโลหิตในราคาสูงเพื่อช่วยนาง! นี่คือเบื้องลึกเบื้องหลังที่องค์ชายเย่มิกล้ายอมรับว่าเขามีโสมโลหิตอยู่ในมือ!”

ฮองเฮาเว่ยตะคอกเสียงแข็ง “ข้าได้ตรวจสอบแล้ว ฝ่าบาทมิได้เรียกพระสนมฮุ่ยไปปรนนิบัติเลยในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา เช่นนั้นเด็กในท้องของพระสนมฮุ่ยมาจากที่ใดเล่า?”