ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1224

หลิงอวี๋ฝืนทนไว้ มือก็จงใจจับที่ชายเสื้อผ้าของตนเองอย่างดูอึดอัด

หลังจากนั้นสักพัก เฮ่อเฉียงจึงหันไปถามแม่นางลั่ว “ก่อนหน้านี้มิได้เห็นนางรับใช้ผู้นี้เลย มาจากที่ใดกัน?”

แม่นางลั่วยิ้มทันทีพลางเอ่ย “ก่อนหน้านี้หลิงเอ๋อร์ตามบ่าวไปจ่ายตลาด บ่าวเห็นว่านางคล่องแคล่วดี ทั้งยังรู้หนังสือด้วยจึงให้นางอยู่ช่วยในครัวเลยเจ้าค่ะ!”

“พ่อบ้านเฮ่อ ดูสิเจ้าคะ ครัวมีงานมากถึงเพียงนี้ หากไม่มีคนที่คล่องแคล่วมาช่วยบ่าวก็ทำมิเสร็จจริง ๆ เจ้าค่ะ! นางมาช่วยงานบ่าวไปได้มากทีเดียว!”

“เช่นนั้นก็ให้นางอยู่เถิด!”

เฮ่อเฉียงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินถอยออกไป

หลิงอวี๋เห็นว่าเขาไปไกลแล้วจึงกล้าที่จะลอบถอนหายใจ

สิ่งนี่พิสูจน์แล้วว่าตนปลอมตัวสำเร็จ อีกทั้งการเตรียมตัวก่อนหน้านี้ก็เต็มที่ด้วย ดังนั้นเฮ่อเฉียงจึงมิได้สงสัยตน

ที่เขาซักไซ้ตนก่อนหน้านี้ก็แค่มิคุ้นหน้าตนเท่านั้น

แต่ในช่วงเวลาเล็กน้อยนี้ก็ทำให้หลิงอวี๋มองออกถึงความสามารถของเฮ่อเฉียงที่คนทั่วไปมิสังเกต

ข้อแรก เฮ่อเฉียงมิดูบันทึก แค่ฟังชื่อของตนแล้วก็มิได้ถามละเอียด

นี่แสดงว่าเขามีความทรงจำที่ดีมาก สามารถจดจำข้อมูลของคนรับใช้ทุกคนในจวนได้

ข้อสอง เฮ่อเฉียงช่างสังเกตมาก มีคนอยู่จำนวนมากเช่นนี้แต่เขามองปราดเดียวก็เห็นเลยว่ามีใบหน้าที่มิคุ้นเคยเพิ่มมาหนึ่งคน

คนเช่นนี้เป็นคนน่ากลัวและมีความสามารถสูงมาก!

การให้เขามาเป็นพ่อบ้านดูจะเหมือนการใช้คนมิเหมาะกับงานหรือไม่!

“แม่นางลั่ว เจ้าต้องจัดการครัวให้ดี พิธีอภิเษกสมรสเป็นเรื่องใหญ่ของจวนอ๋องหรง อย่าให้เกิดข้อผิดพลาดเด็ดขาดเลย!”