ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1289

ข่าวดี ๆ มิเคยแพร่ออกไป ข่าวร้ายทีไรอย่างกับไฟลามทุ่ง

เพียงชั่วข้ามตืน ข่าวที่ว่าฉินรั่วซือย้ายมาอยู่ที่ตำหนักอ๋องอี้ก็ได้แพร่กระจายไปทั่วแวดวงผู้สูงศักดิ์ในเมืองหลวง

บางคนที่ขุ่นเคืองกับหลิงอวี๋อย่างเช่นจ้าวเจิ้นเจินนั้น นางกำลังเพลิดเพลินกับความโชคร้ายของหลิงอวี๋ และรอดูว่าหลิงอวี๋จะกลายเป็นหมาหัวเน่าเมื่อใด

“ก่อนที่ฉินซานจะได้รับข้อความจากหานเหมย เขาได้รับคำแสดงความยินดีจากสหายร่วมงานที่มีเจตนามิดีหลายคนแล้ว

ใครบางคนพูดขึ้นว่า “ยินดีด้วย ยินดีด้วยจริง ๆ เจ้ากรมฉิน ท่านโชคดีจริง ๆ! เมื่อไหร่พวกเราจะได้ดื่มเหล้ามงคลในงานอภิเษกสมรสของน้องสาวท่านกับท่านอ๋องอี้เล่า?”

มีคนพูดอย่างมิพอใจว่า “ทุกวันนี้ ท่านอ๋องอี้มีอิทธิพลมากนัก การเกาะท่านอ๋องอี้ไว้ให้แน่นจะทำให้ท่านประสบความสำเร็จในราชสำนัก ชีวิตภายหน้าของเจ้ากรมฉินต้องสดใสเป็นแน่!”

“พวกเราไม่มีน้องสาวที่คู่ควร มิเช่นนั้น พวกเราจะยกนางให้ท่านอ๋องอี้บ้าง…”

ฉินซานรู้สึกอับอายและละอายใจอย่างมาก เขาลังเลที่จะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ทำได้เพียงเดินออกมา

หานเหมยนำข้อความของหลิงอวี๋มาให้ฉินซาน เขาเก็บซ่อนความรู้สึกกังวลไว้แล้วออกไปทันที

หลิงอวี๋กำลังรอฉินซานอยู่ในห้องเรือนหลังของโรงเหยียนหลิง

เมื่อเข้ามา ฉินซานก็เปิดปากทั้งที่ยังไม่ได้นั่งลง “ข้ามิได้ตั้งใจที่จะให้ฉินรั่วซืออยู่ เป็นท่านอ๋องอี้เองที่เสนอเรื่องนี้ ข้ามิเคยคิดจะให้นางแต่งงานเข้าตำหนักอ๋องอี้เพื่อไปสร้างปัญหาให้เจ้าเลย”

เมื่อหลิงอวี๋เห็นสีหน้ามิพอใจของฉินซาน นางก็รู้ว่าคำพูดเหล่านี้มาจากใจของเขาจริง ๆ

นางรีบพูดขึ้นว่า “ข้าเชื่อเจ้า! นั่งก่อนเถิด ข้าต้องหารือกับเจ้าให้ดีๆ !”

ฉินซานนั่งลงอย่างระมัดระวัง หลิงอวี๋รินชาให้เขาถ้วยหนึ่งแล้วก็พูดอย่างใจเย็น

“การแต่งงานระหว่างชายและหญิงเป็นเรื่องปกติ หากฉินรั่วซือและท่านอ๋องอี้มีความรักต่อกัน ข้าจะมิคัดค้านที่นางแต่งเข้าตำหนักอ๋องอี้!”

“เพราะก่อนหน้านี้ข้าได้ตกลงกับท่านอ๋องอี้แล้วว่า หากเราได้รับอนุญาตจากจักรพรรดิ เราก็จะหย่ากัน!”

“แต่คราวนี้ จู่ ๆ ฉินรั่วซือก็มาอยู่ในตำหนักอ๋องอี้ ทำให้ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติมาก!”

ฉินซานได้ยินเช่นนี้จึงเงยหน้าขึ้นมองหลิงอวี๋ และถามด้วยความงุนงง “มีสิ่งใดผิดปกติกระนั้นหรือ?”

ตำราการแพทย์มีบันทึกเกี่ยวกับพิษกู่ ผู้ใช้กู่สามารถควบคุมเป้าหมายได้ตามประเภทของกู่ ทำให้เป้าหมายเชื่อฟังและบรรลุวัตถุประสงค์ที่ต้องการ

เมื่อหลิงอวี๋เห็นสิ่งนี้ นางก็นึกถึงพฤติกรรมที่ผิดปกติของเซียวหลินเทียน มันเหมือนกับว่าเขาตกอยู่ภายใต้การควบคุมของพิษกู่

หลิงอวี๋มิได้ปิดบังอะไรจากฉินซาน และบอกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่นางค้นพบ

ฉินซานอุทานด้วยความมิเชื่อ “นี่เจ้าสงสัยว่ารั่วซือวางพิษกู่กับท่านอ๋องอี้ได้อย่างไร?”

“รั่วซือมิรู้รื่องพวกนี้เลยด้วยซ้ำ คนที่นางพบปะด้วยก็ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องนี้ นางจะควบคุมท่านอ๋องอี้ได้อย่างไร!”

หลิงอวี๋ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ฉินรั่วซืออาจมิรู้เรื่อง แต่นางรู้จักอิงเหนียง… และอันที่จริงแล้ว อิงเหนียงคือชิวเหวินอิง สายลับฉีตะวันออกที่หลบหนีไปจากตำหนักอ๋องอี้!”

“ชิวเหวินอิงเชี่ยวชาญด้านพิษ ครั้งหนึ่งนางเคยใช้พิษเพื่อทำให้หลู่ชิ่งมิสามารถพูดหรือเขียนได้ เช่นนั้นจึงมิน่าแปลกใจที่นางจะสามารถใช้กู่ได้เช่นกัน!”

“ยิ่งกว่านั้น ข้าสงสัยว่า คืนก่อนหน้านั้น ตอนที่เซียวหลินเทียนไปช่วยเจ้า เขามิได้ถูกงูพิษกัดเลย แต่เขากลับได้รับอันตรายจากฉินรั่วซือและสาวใช้ของนาง พวกเขาน่าจะใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายเแล้วให้เซียวกินไข่หนอนกู่!”