ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1386

แน่นอนว่าพระชายาเส้ารู้ว่าไทเฮาหมายถึงตน แต่ในเมื่อไทเฮามิได้เอ่ยนามออกมาอย่างชัดเจนแล้วนางจะกระโดดออกไปยอมรับเองได้หรือ?

“พระชายาองค์รัชทายาทเหนื่อยแย่เลยนะ!”

พระชายาเส้าใช้ผ้าเช็ดน้ำตาที่อาจจะมีอยู่ที่หางตา พลางเอ่ยอย่างเอาอกเอาใจ “ไทเฮาเพคะ หม่อมฉันอยู่กับไทเฮานะเพคะ! หม่อมฉันคุ้นเคยเรื่องการจัดการภายในวัง คงจะพอช่วยเหลือไทเฮาได้บ้าง!”

ไทเฮามิได้คัดค้าน ให้พระชายาเส้าอยู่ข้างกายตนไว้ก็พลอยหลีกเลี่ยงที่นางจะมีเวลาไปก่อปัญหาได้ด้วย

หลิงอวี๋กลับเข้าไปในห้อง นางให้น้ำเกลือเซียวหลินเทียนเพื่อขจัดสารพิษในร่างกายของเขา

องครักษ์หลายคนที่มีกลุ่มเลือดเดียวกับเซียวหลินเทียนต่างก็มาให้เลือดกับเซียวหลินเทียน

หลังจากที่หลิงอวี๋ให้น้ำเกลือเสร็จก็ลองใช้พลังวิญญาณที่ตนได้ฝึกฝนมาทำการรักษาบาดแผลให้เซียวหลินเทียน

หลังจากที่ขันทีโม่แนะนำมา พลังของหลิงอวี๋ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ขันทีโม่บอกว่า พลังวิญญาณแบ่งระดับไปตามสี มีอยู่เจ็ดระดับคือสีแดง สีส้ม สีเหลือง สีเขียว สีฟ้า สีน้ำเงินและสีม่วง สียิ่งเข้มเท่าไรก็หมายความว่ายิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น

หลิงอวี๋ได้ฝึกฝนมาจนถึงระดับต้นของสีฟ้าแล้ว นี่เท่ากับดินแดนวิญญาณที่สี่ของทั้งสิบหกดินแดนแล้ว

รอกระทั่งนางฝึกฝนพลังวิญญาณจนถึงสีม่วงก็จะสามารถบรรลุไปถึงดินแดนผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่เก้าจากสิบหกขั้น

และในขั้นสุดท้ายของสิบหกดินแดนก็คือดินแดนเทพยุทธ

ตามที่ขันทีโม่บอกมา จอมยุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนปีศาจนั้นล้วนไปได้ถึงแค่ดินแดนนักปราชญ์ที่สิบสี่เท่านั้น หากหลิงอวี๋สามารถฝึกฝนไปได้จนถึงดินแดนเหนือสามัญที่แปดแล้วโดยพื้นฐานก็หาคู่ต่อสู้ในสี่แคว้นมิได้แล้ว

ขันทีโม่มาจากแดนปีศาจ ในสี่แคว้นนี้ล้วนไม่มีคู่ต่อสู้ของเขา แต่เขาแค่ฝึกฝนไปจนถึงดินแดนจิตวิญญาณจักรพรรดิที่หก

ที่ขันทีโม่ให้กำลังใจหลิงอวี๋ให้ฝึกฝนไปจนถึงดินแดนที่แปดก็เพราะว่าการดำรงอยู่ของเก๋อเทียนซือ

มีเพียงแค่ความสามารถที่เหนือชั้นกว่าเก๋อเทียนซือให้มาก ๆ เท่านั้นจึงจะสามารถจัดการกับเก๋อเทียนซือและพวกตระกูลเก๋อที่อยู่เบื้องหลังของเขาได้

เขาเห็นหลิงอวี๋ที่เฝ้าอยู่ข้างเตียงของตน นางนั่งงีบหลับไปที่ข้างเตียง บนใบหน้างดงามนั้นเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แค่มองก็รู้แล้วว่านางอยู่เฝ้ามาตลอดทั้งคืน

เซียวหลินเทียนมองนางอยู่นิ่ง ๆ แล้วภาพการถูกลอบสังหารเมื่อวานก็ผุดขึ้นมาในหัวทันที

เขารู้ว่าจากสถานการณ์ที่เร่งด่วนในตอนนั้น หากไม่มีหลิงอวี๋อยู่ตนก็คงต้องตายไปแล้ว!

หลิงอวี๋ช่วยชีวิตตนเอาไว้อีกครั้งแล้ว!

นางเป็นดาวนำโชคในชีวิตของตนจริง ๆ!

เซียวหลินเทียนนับมิถ้วนแล้วว่า ตนติดหนี้บุญคุณของหลิงอวี๋ไว้เท่าใด เขารู้เพียงว่า หากตนเป็นภาระให้หลิงอวี๋ ตนก็จะกลายเป็นเดรัจฉานดังปากที่ตนว่าไว้จริง ๆ !

ต่อให้คนบนใต้หล้าผืนนี้มีมากมายเพียงใด ข้าก็จะขอรักเจ้าเพียงผู้เดียว!

เขารู้สึกว่า ชีวิตนี้แค่มีหลิงอวี๋ก็เพียงพอแล้ว!