ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1398

ทางด้านเผยอวี้ หลังจากเขียนอักษรไปได้สองอันอย่างดูสนุกสนานแล้วก็ไปนั่งพักอยู่ด้านข้าง

หางตาของขันทีคนหนึ่งมองมาเห็นว่าที่บนโต๊ะของเขาไม่มีถ้วยชาจึงวิ่งมารินน้ำชาให้เขาอย่างเอาใจ ทั้งยังยกพวกขนมมาให้ด้วย

เผยอวี้ยิ้มออกมา ขันทีน้อยผู้นี้ดูท่าทางมีไหวพริบ พอหยุดรินชาก็สังเกตสีหน้าท่าทางด้วย

เขาจิบชาและกินของว่างเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าขุนนางกลุ่มหนึ่งมีท่าทีเอาอกเอาใจเซียวหลินเทียนก็รู้สึกเพียงว่าสนุกดี

หลังจากดื่มชาไปสองถ้วย เผยอวี้ก็รู้สึกว่ามิค่อยสบาย ดูเหมือนว่าในโถงนี้จะมีคนมากเกินไปจึงค่อนข้างร้อนอบอ้าว

เผยอวี้จึงลุกขึ้นออกไปข้างนอก

“แม่ทัพเผย จะไปห้องน้ำหรือขอรับ? ทางนี้ขอรับ!”

ขันทีน้อยที่รินน้ำชาให้เผยอวี้เมื่อครู่ก้าวเข้ามาอย่างเอาใจใส่พลางเอ่ย

เผยอวี้ได้ยินเขาเอ่ยดังนั้นก็รู้ว่าอยากไปห้องน้ำสักหน่อยจึงให้ขันทีน้อยนำทางไปห้องน้ำ

หลังจากจัดการปัญหาทางร่างกายเสร็จแล้วก็ออกมา แต่เผยอวี้ก็ยังรู้สึกมิดีอยู่ ยิ่งเวียนหัวมากขึ้นอีก หรือว่าจะป่วย?

“แม่ทัพเผย ท่านมิสบายหรือ? บ่าวพยุงท่านไปพักผ่อนสักครู่นะขอรับ!”

ขันทีน้อยก้าวเข้ามาพยุงเขาอย่างกระตือรือร้น

เผยอวี้รู้สึกว่าค่อนข้างผิดปกติ แต่คิดว่าพักผ่อนสักหน่อยก็ดีเหมือนกันจึงมิได้คัดค้าน ปล่อยให้ขันทีน้อยพยุงตนกลับไป

ตรงหน้าเขามืดสนิททั้งยังเวียนหัวด้วย จึงมิได้สนใจเลยว่าถูกขันทีน้อยพยุงมาจนถึงศาลาเหยาฮั๋วที่อยู่ข้าง ๆ ศาลาในสวนแล้ว

ร่างกายของเผยอวี้อ่อนแอ แต่เขายังคงมีสติอยู่ เมื่อเข้าประตูไปก็จับขันทีน้อยไว้แล้วเอ่ย “ช่วยไปตามลู่หนานมาให้ข้าที!”

ตอนนี้สถานะของเซียวหลินเทียนต่างจากเดิมแล้ว เผยอวี้จึงทำได้เพียงต้องหาลู่หนาน หากลู่หนานมาแล้วจะช่วยเหลือตนเองได้

“แม่ทัพเผย ท่านพักผ่อนก่อนเถิดขอรับ บ่าวจะช่วยไปตามแม่ทัพลู่มาให้!”

ขันทีน้อยจัดการกับเผยอวี้เสร็จแล้วก็ถอยออกไป