ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1810

เมื่อเฉียวไป๋ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกว่าท่านอาเฉียวพูดออกมาอย่างสมเหตุสมผล ความรู้ในเรื่องค่ายกลของเขามิได้ลึกซึ้งเท่ากับที่ท่านอาเฉียวมี

“ได้ เช่นนั้นข้าจะเข้าไปเอง!”

เฉียวไป๋จะเข้าไปในทันที

แต่ท่านอาเฉียวก็คว้าตัวเขาเอาไว้ก่อน “ฉีกผ้ามาอุดหูเจ้าเอาไว้ แล้วจำไว้ว่า ทุกสิ่งที่เห็นล้วนเป็นภาพลวงตา แค่เดินตรงไปทางขวาตลอดก็พอแล้ว!”

เฉียวไป๋พยักหน้า แล้วฉีกเศษผ้ามาอุดหูทั้งสองข้างเอาไว้​ จากนั้นก็เดินเข้าไป

ท่านอาเฉียวมองเฉียวไป๋ที่เดินเข้าไปแล้วเคลื่อนไหวอยู่ในยอดน้ำแข็งนั้นอย่างกังวล​ ​แต่ทั้งที่เห็น​ ๆ​ อยู่ว่าเฉียวไป๋อยู่ห่างจากนายใหญ่เฉียวแค่เพียงเอื้อมมือเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าทั้งสองจะมองมิเห็นอีกฝ่าย

เฉียวไป๋หันไปหันมาอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ชักกระบี่ออกมาฟันมั่ว​ ๆ​ ไปที่ยอดน้ำแข็ง​ ท่าทางที่บ้าคลั่งเช่นนั้นเหมือนกับนายใหญ่เฉียวไม่มีผิด

หัวใจของท่านอาเฉียวเต้นรัวขึ้นมา ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็หมายความว่าวิธีการของตนนั้นใช้การมิได้

หากปล่อยให้เฉียวไป๋กับนายใหญ่เฉียวฟันมั่ว ๆ เช่นนี้ต่อไป มิช้าก็เร็วพวกเขาจะต้องพบกันและฟันกันและกันจนตายในที่สุด

ในเวลานี้ท่านอาเฉียวเข้าใจแล้วว่า ตนมิสามารถทลายค่ายกลนี้ได้ ค่ายกลนี้เหนือไปกว่าความรู้เรื่องค่ายกลทั้งหมดที่เขามีแล้ว

และในขณะที่ท่านอาเฉียวกำลังรู้สึกอับจนหนทางอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงลูกน้องคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา “เสือดาว นั่นเสือดาวใช่หรือไม่?”

ท่านอาเฉียวเงยหน้ามองขึ้นไป แล้วก็เห็นว่าบนยอดเขาฝั่งตรงข้ามนั้นมีคนยืนอยู่สองคน และมีเสือดาวหิมะอีกหนึ่งตัวด้วย

เสือดาวหิมะตัวนั้นดูห้าวหาญมาก และมันก็ยืนด้วยท่าทางทรงพลังอยู่ข้าง ๆ บุรุษผู้หนึ่งที่สวมชุดสีขาวราวหิมะ

แต่เป็นเพราะอยู่ห่างกันมากเกินไป ท่านอาเฉียวจึงมองใบหน้าของบุรุษผู้นั้นได้มิชัดเจนนัก แต่ก็รู้ว่าเขาคือหวงฝู่หลินเจ้าวังแห่งวังเทพนั่นเอง

เช่นนั้นแล้ว ค่ายกลที่ทำให้พ่อลูกตระกูลเฉียวบ้าคลั่งอยู่เช่นนี้ หากมิใช่หวงฝู่หลินเป็นผู้ควบคุมด้วยตนเอง แล้วจะเป็นใครไปได้เล่า?

ท่านอาเฉียวเข้าใจในทันทีว่า นี่คือการแก้แค้นและข่มขวัญของหวงฝู่หลิน โทษฐานที่พวกเขาทำลายหุบเขาไปก่อนหน้านี้

การกระทำพี่ใหญ่ของตน และการวิ่งมาจนถึงหน้าประตูบ้านของเขานั้น มันต่างอะไรกับการทำลายประตูบ้านของเขากันเล่า?

ทุกสิ่งที่ทำลงไปนั้นล้วนเป็นการยั่วยุโดยที่มิเห็นอีกฝ่ายอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย!

ในเมื่อตบหน้าหวงฝู่หลินไปแล้ว ยังจะคาดหวังให้หวงฝู่หลินมีเมตตาต่อลูกน้องของพวกเขาอยู่อีกหรือ?

ท่านอาเฉียวเหงื่อแตกพลั่ก ทว่าคนที่ติดอยู่ในค่ายกลนั้นคือพี่ชายและหลานชายแท้ ๆ ของตน เขาจะสามารถนิ่งดูดายอยู่ได้หรือ?