ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1819

ตอนนั้นหวงฝู่หลินยังมิรู้ว่าหวงฝู่หมิงจูไปแล้ว ตอนที่เขาได้ยินนางกำนัลของตำหนักรุ่ยจูบอกว่าหวงฝู่หมิงจูมิได้กินข้าวเย็นและหาตัวมิพบ เขาก็ยังอยู่ว่านางคงโกรธแล้วไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง

ในตอนแรกหวงฝู่หลินก็มิได้ใส่ใจ และให้พวกนางกำนัลตามหาเจ้าวังน้อยให้ทั่ว แต่จนถึงเวลาเข้านอนแล้วก็ยังคงหาตัวพบเลย

หวงฝู่หลินจึงให้ความสนใจในทันที เพราะแม้ว่าหวงฝู่หมิงจูจะเอาแต่ใจ แต่ก็มิเคยเกิดเรื่องเช่นนี้มาก่อน

เขารีบไปที่ตำหนักรุ่ยจูทันที และทำการซักถามนางกำนัลที่รับใช้หวงฝู่หมิงจูเหล่านั้น จึงได้รู้ว่าเสวี่ยเหมยก็หายตัวไปด้วยกัน

“ท่านเจ้าวังเพคะ พี่หญิงเสวี่ยเหมยรับใช้เจ้าวังน้อยมาโดยตลอด หลังจากที่อาอวี๋ไปแล้ว นางก็ยิ่งตัวติดกับเจ้าวังน้อยมิห่างไปไหน บ่าวได้ยินนางกับเจ้าวังน้อยก่นด่าอาอวี๋ด้วยกันเพคะ ทั้งยังบอกอีกด้วยว่าหากมีโอกาสลงจากภูเขาไป นางจะช่วยเจ้าวังน้อยระบายโทสะ!”

ลิ่งหูหลินก็ตามหวงฝู่หลินมาเช่นกัน เมื่อได้ยินเช่นนี้จึงเอ่ยขึ้นมาอย่างร้อนใจ “ท่านพี่หลิน หรือว่าทาสชั้นต่ำเสวี่ยเหมยนั่นยุยงให้หมิงจูออกไปตามแก้แค้นอาอวี๋?”

“แล้วจะทำอย่างไรกันดี? ตั้งแต่เกิดมาหมิงจูก็มิเคยออกไปจากวังเทพเลย ทาสชั้นต่ำผู้นี้รู้ทั้งรู้ว่า หากลักพาตัวหมิงจูไป ท่านจะไม่มีทางปล่อยนางไปแน่ แต่นางก็ยังกล้าทำเรื่องเช่นนี้ได้ลง หรือว่ายังมีเจตนาแอบแฝงอะไรอีก?”

หวงฝู่หลินเองก็นึกถึงในจุดนี้เช่นกัน แล้วหัวใจของเขาก็จมดิ่งลง

“ปี้ซง เจ้าไปตรวจสอบทางด้านเครื่องยกของดูที บางทีอาจจะเกิดเรื่องขึ้น!”

ปี้ซงก็รับคำแล้วรีบไปดู และเขาก็พบว่า คนรับใช้ที่ดูแลเครื่องยกของนั้นถูกสังหารอยู่ในห้องเล็กแล้ว

จากนั้นเขาก็รีบไปริมขอบบ่อน้ำ แล้วก็เห็นว่าเชือกเหล็กของเครื่องยกของถูกทำลายไปแล้ว และตรงเสาค้ำยันก็ว่างเปล่า

เช่นนี้ก็หมายความว่า เส้นทางลงภูเขาที่สะดวกสบายได้ถูกทำลายไปแล้ว หากพวกเขาอยากจะลงจากภูเขา ก็ทำได้เพียงใช้เส้นทางภูเขาเดินลงไปเท่านั้น

ปี้ซงรีบกลับไปรายงานหวงฝู่หลินทันที

หัวใจของหวงฝู่หลินบีบแน่น นี่มิใช่เรื่องที่พึ่งพาเสวี่ยเหมยเพียงคนเดียวแล้วจะทำได้ จะต้องมีคนช่วยเหลือนางอยู่อีกแน่นอน

ในเมื่อทำลายเครื่องยกของไปแล้ว เช่นนั้นเส้นทางภูเขาก็คงต้องมีการซุ่มโจมตีอย่างแน่นอน

พวกเขาไม่มีทางยอมให้ตนลงไปจากภูเขาง่าย ๆ แน่!