ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 191

“พี่หลิงหลิง! เจ้าทำอันใด?”

หลิงหว่านเห็นหลิงอวี๋ก้าวไปข้างหน้า พลันเอ่ยเรียกตะลีตะลาน

“ที่เขาเรียกคือแม่นางหลิงเจ้าขึ้นไปทำอะไร รีบกลับมาอย่ายั่วโมโหท่านฮั๋ว!”

ตู้ตงหงเห็นแล้วก็หัวเราะเยาะ “พระชายาอ๋องอี้หูตึงรึ? ได้ยินว่า ‘หลิง’ คำเดียวก็คิดว่าเรียกตัวเอง!”

เสิ่นจวน เจิงจื่ออวี้ จางเจ๋อกับคนอื่น ๆ ได้ยินคำพูดนั้นต่างก็หัวร่อกัน

เสิ่นจวนพูดล้อว่า “พี่สะใภ้ ไยเจ้าชอบก่อเรื่องขบขันเพียงนี้! ดูคราวนี้สิเจ้าไม่เคยเรียนวิชาแพทย์เลยก็กล้าสวมรอยเป็นแม่นางหลิงแล้ว!”

หลิงอวี๋ทำเป็นไม่ได้ยินคำดูถูกของคนเหล่านี้ นางเพียงยิ้มปลอบหลิงหว่านพลางเอ่ยว่า

“หว่านหว่าน คำพูดที่ข้าเพิ่งเอ่ยกับเจ้าคือความจริง! ข้าเคยให้คำมั่นกับเจ้าแล้วว่าภายหน้าจะไม่กระทำเรื่องเหลวไหลอีกมิใช่หรือ?”

หลิงหว่านรู้สึกมึนงงพลางเรียกอย่างตระหนก “เมื่อกี้ที่เจ้าพูดว่าเจ้าคือแม่นางหลิง?”

หลิงอวี๋พยักหน้าน้อย ๆ พลันก้าวยาวไปทางท่านฮั๋ว

“อะไรนะ? พระชายาอ๋องอี้พูดว่านางคือแม่นางหลิง?” ตู้ตงหงอ้าปากกว้างประหลาดใจ

“เป็นไปได้อย่างไร!”

จางเจ๋อหัวเราะเย้ยหยัน “ในเมืองหลวงผู้ใดไม่รู้ว่าหลิงอวี๋ตระหนักแค่กินดื่มเที่ยวสำราญและไล่ตามผู้ชาย นางจะเป็นแม่นางหลิงได้อย่างไร!”

ครั้นหลี่ว์จงเจ๋อได้ยินคำพูดของจางเจ๋อ ก็อดทึ่งมิได้ นั่นมิใช่คำพูดที่ตนถากถางชายาอ๋องอี้ไปเมื่อครู่หรือ?

ดูเหมือนว่าตนจะพูดไม่ผิด ชื่อเสียงเน่าเฟะของชายาอ๋องอี้รู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองแล้ว!

เฮ้อ หลิงเสี่ยงมีพี่สาวแบบนี้ ช่างน่าสงสารจริง ๆ!

หลี่ว์จงเจ๋อกำลังขบคิดพลันเห็นท่านฮั๋วยิ้มตาหยีส่งกรรไกรใหญ่ให้หลิงอวี๋

“แม่นางหลิง ข้าเห็นพิธีเปิดกิจการเช่นนี้เป็นครั้งแรกและเป็นคนแรกที่ตัดริบบิ้น ทั้งหมดได้อาศัยบารมีจากท่าน!”