ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 212

เจิงจื่ออวี้พลันรีบหลบในฝูงชนเงียบเชียบ เมื่อสายตาไทเฮาตกสู่ร่างเสิ่นจวน

หลังฟังคำพูดไทเฮาจบ เจิงจื่ออวี้มีความคิดแค่ทางเดียว

ภายหน้าต้องห่าง ๆ กับเสิ่นจวนสักหน่อย นางยังมิได้เป็นแม่สื่อ มิอาจมีสหายอย่างเสิ่นจวนได้เพราะจะพัวพันถึงชื่อเสียงตน

หลังไทเฮาเอ่ยจบก็มิได้สนใจอีกกับเสิ่นจวนที่ไร้เรี่ยวแรงดั่งโคลน หน้าหันไปทั่วลานพลางเอ่ยเสียงขรึม

“ข้าพูดแนะนำอาอวี๋ก็เพื่อหมอทุกคนในเมืองหลวง!”

“ข้าหวังพวกเจ้าทุ่มเทศึกษาวิชาแพทย์ เพื่อรักษาคนป่วยไข้เต็มที่! มีจิตเมตตากรุณาช่วยคนเจียนตายและรักษาผู้บาดเจ็บ!”

ทุกคนที่อยู่ลานคุกเข่าลงตาม ๆ กัน หมอเหล่านั้นพูดเป็นเสียงเดียวกันอย่างตื่นเต้น

“น้อมรับคำสั่งสอนของไทเฮา พวกเราจะทุ่มเทศึกษาวิชาแพทย์มีจิตเมตตากรุณาช่วยคนเจียนตายและรักษาผู้บาดเจ็บแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”

บัดนี้ไทเฮาเหลียงบ่ายทางหลิงอวี๋อย่างพึงพอใจ

“อาอวี๋ เดิมทีข้าออกวังหมายดูเจ้ารักษาคนเช่นไร! แต่วันนี้เสียเวลาออกวังนานเกินไปแล้ว ข้าควรกลับวังได้แล้ว! ไว้คราวหน้าเถอะ!”

แม่นมเว่ยก้าวไปข้างหน้าพยุงไทเฮา เอ่ยยิ้มตาหยีว่า

“พระชายาอ๋องอี้ พิธีเปิดกิจการวันนี้เอิกเกริกนักเจ้าค่ะ! เมื่อครู่ไทเฮาตรัสว่ายอดเยี่ยมกว่าชมงิ้วเรื่องสั้นเสียอีก!”

“ครั้นพบเรื่องสนุกอันใด อย่าลืมกลับเข้าวังบอกกล่าวไทเฮา! ให้ไทเฮาทรงพระเกษมสําราญด้วยเถิดเจ้าค่ะ!”

คำพูดนี้ของแม่นมเว่ยดูเหมือนการคุยทั่วไป แต่กลับทำให้ทุกคนผุดความคิดไม่ขาดสาย!

นี่คือหากชายาอ๋องอี้ประสบความไม่เป็นธรรมให้ไปฟ้องร้องไทเฮาหรือ?

อย่าไรเสียไทเฮามิใช่คนขี้นินทาอย่างแน่นอน!

บุคคลเลื่องชื่อมากอิทธิพลเหล่านั้น สรุปได้อย่างเดียวจากวาจาของแม่นมลี่ ‘การประจบพระชายาอ๋องอี้ มิใช่เรื่องผิดโดยสิ้นเชิง!’

ต้องตระหนักว่า

ชายาอ๋องอี้คือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตไทเฮา!

แถมชายาอ๋องอี้ยังเป็นอาจารย์ของปรมาจารย์แพทย์อาวุโสหัว!

อีกอย่างชายาอ๋องอี้คือแม่นางหลิงวิชาแพทย์เหนือชั้น!

โรงเหยียนหลิงมีไทเฮาหนุนหลัง ถึงแม้ไทเฮาจะกลับวังแล้ว

แต่ยังมีท่านอ๋องเฉิง ท่านอ๋องอี้กับท่านหัวยืนเป็นพระใหญ่สามองค์เฝ้าดูแล ผู้ใดจะกล้าก่อเรื่องเล่า!

หลังคุกเข่าส่งไทเฮาจากไป โรงเหยียนหลิงก็เริ่มทำธุรกิจได้ราบรื่นแล้ว