ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 218

วันรุ่งขึ้น

ตำหนักอ๋องอี้จวนยามซื่อ(1) ถึงพบว่าหลิงอวี๋หายตัวไปตอนเก้าโมงเช้า

ผู้มาแจ้งข่าวเซียวหลินเทียนคือแม่นมลี่ นางตื่นเช้ามาพลันพบว่าหลิงอวี๋และอีกสองคนไม่อยู่เรือนบุหงา

เริ่มแรกแม่นมลี่คิดว่าทั้งสามคนตื่นแต่เช้าไปโรงเหยียนหลิงแล้ว

แม่นมลีมิได้ใส่ใจนัก พลางทำอาหารเช้าให้หลิงเยวี่ยและคนรับใช้อีกสองคนโดยสั่งฉีฮู๋ ฉีเต๋อพาหลิงเยวี่ยไปทาน ส่วนตัวเองไปซื้อกับข้าว

แม่นมลี่เพิ่งออกประตูก็บังเอิญเจอหลี่ชุงเข้า หลี่ชุงกล่าวร้อนรน

“แม่นมลี่ อาจารย์ข้าอยู่หรือไม่? คนไข้หลายคนที่ลงทะเบียนนางไว้เมื่อเช้านี้กำลังรอนางตรวจอยู่เจ้าค่ะ!”

“จนตอนนี้นางยังไม่ไปโรงเหยียนหลิงเลย หมอเลี่ยวให้ข้ามาถามดูว่าอาจารย์ข้าวันนี้มีธุระไม่อาจไปนั่งตรวจได้แล้วหรือไม่?”

“คุณหนูข้ามิใช่ไปตั้งนานแล้วรึ?” แม่นมลี่เอ่ยประหลาดใจ

“มิได้ไปเจ้าค่ะ!”

หลี่ชุงพูดแปลกใจ “ตระกูลหลี่ว์ก็ส่งคนมาถามแล้วด้วยว่าอาจารย์รับปากกับพวกเขาจะไปตรวจฮูหยินใหญ่หลี่ว์เมื่อคืน ไยมิได้ไป!”

“พ่อบ้านหลี่ว์ยังอารมณ์เสียนิดหน่อยด้วย กล่าวว่าอาจารย์ข้าเลื่องชื่อแล้วจะไม่เห็นตระกูลหลี่ว์ในสายตารึ! พูดจาเชื่อถือมิได้!”

แม่นมลี่เหงื่อเย็นตกฉับพลัน พูดเสียงสั่นเครือ

“นี่เป็นไปมิได้! เมื่อคืนตระกูลหลี่ว์ยังส่งคนมารับคุณหนูไปตรวจถึงเรือนอยู่เลย? คุณหนูมิได้ไปคฤหาสน์หลี่ว์แล้วไปที่ใดเล่า?”

“สวรรค์ หรือว่าเมื่อคืนคุณหนูมิได้กลับมา?”

แม่นมลี่ตื่นตระหนกจนไม่สนใจซื้อกับข้าวแล้ว พลันพาหลี่ชุงรุดไปเรือนริมวารีของเซียวหลินเทียนทันควัน

“ท่านอ๋อง แย่แล้วเจ้าค่ะ คุณหนูของหม่อมฉันหายตัวไป!”

แม่นมลี่รุดเข้าเรือนเห็นเซียวหลินเทียนกำลังจะไปข้างนอกก็พลันพูดร้อนรน

“เมื่อคืนตระกูลหลี่ว์ส่งคนมารับคุณหนูไปตรวจถึงเรือน บ่าวมิได้ใส่กลอนให้พวกนาง แต่ตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นคนยังคิดว่าพวกนางไปโรงเหยียนหลิงแล้วเพคะ!”

“แต่หลี่ชุงมาบอกว่า คุณหนูมิได้ไปโรงเหยียนหลิงเลยเพคะ!”

“ท่านอ๋อง งั้นคนที่มารับคุณหนูเมื่อคืนคือผู้ใดเพคะ? คุณหนูถูกคนชั่วลักพาตัวไปหรือ?”

“หลิงซินกับหลิงซวนมิได้กลับมาเหมือนกัน เกินเรื่องกับพวกนางหรือไม่เพคะ?”