ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 265

หลิงเยี่ยนยังคิดจะพูดอะไรต่อ แต่ไม่รู้ว่าหลิงเฟิงไปพูดอะไรกับนาง หลิงเยี่ยนจ้องหลิงอวี๋อย่างดุร้าย​ จากนั้นก็ไปยืนข้าง​ ๆ

“น้องสาวของเจ้ามิรู้ความเท่าใด​ อาอวี๋อย่าถือสานางหนา!”

หวางซือยิ้มพลางเอ่ย “ท่านพ่อของเจ้าคิดถึงเจ้าตลอด​ อยากจะไปเยี่ยมเจ้าอยู่ตลอด แต่เขาไม่มีเวลา!”

“ยามนี้มาเจอเรื่องท่านปู่ของเจ้าได้รับบาดเจ็บอีก ยิ่งไม่มีเวลาไปใหญ่!”

หลิงเสียงเซิงฟังอยู่ด้านข้างอย่างรำคาญ เขาแค่อยากให้ท่านอ๋องอี้รีบไปเยี่ยมท่านอดีตเสนาบดี​ แล้วจะได้ส่งพวกเขากลับไป

“ฮูหยิน พาพวกท่านอ๋องอี้เข้าไปเยี่ยมท่านพ่อเถิด!”

“แต่ว่าหมอจางกำลังตรวจพ่อของข้าอยู่ จักรบกวนเวลานานเกินไปมิได้!”

“หวังว่าท่านอ๋องอี้จะอภัยให้กระหม่อม!”

หลิงอวี๋ไม่สนใจที่จะพูดจาเสแสร้งกับพวกเขา จึงเอ่ยไปตรง​ ๆ

“ท่านอ๋อง พวกเราเข้าไปเยี่ยมท่านปู่กันเถิดเพคะ!”

เซียวหลินเทียนพยักหน้าอย่างเย่อหยิ่ง

เขาทำสิ่งนี้เพื่อสนับสนุนหลิงอวี๋​ ใช้ตัวตนของตัวเขาเองมากดดันหลิงเสียงเซิง เพื่อที่หลิงอวี๋จะได้ตรวจท่านอดีตเสนาบดีอย่างสะดวก

หลิงอวี๋รีบเข็นเขาเข้าไป

ทันทีที่นางเข้าไปในห้อง หลิงอวี๋ก็เห็นหมอจางกำลังนั่งตรวจท่านอดีตเสนาบดีอยู่ตรงข้างเตียง

ภายในห้องมีกลิ่นเหม็นคละคลุ้งผสมกับกลิ่นยาภายในม่านคลุมเตียงสีเหลืองมีท่านอดีตเสนาบดีที่นอนหมดสติอยู่

ปลายจมูกของหลิงอวี๋รู้สึกแแสบชึ้นมา​ ไม่สนใจเซียวหลินเทียนแล้ววิ่งเข้าไป

ไม่เจอกันแค่ช่วงระยะหนึ่ง​ ท่านอดีตเสนาบดีผอมลงไปมาก​ ผิวหนังก็เหี่ยวย่นติดใบหน้าแล้ว

ริมฝีปากแห้งก็ลอกเพราะขาดน้ำด้วยเช่นกัน

หลิงอวี๋กลั้นน้ำตาไว้​ พลางสัมผัสถึงอาการของท่านอดีตเสนาบดีอย่างตั้งใจ

ขาซ้ายของท่านอดีตเสนาบดีมีอาการปวดอย่างรุนแรง หัวใจเต้นช้า การทำงานของร่างกายส่วนใหญ่ก็หยุดทำงานแล้ว!

หมอจางกำลังรีบเอาสมุนไพรมาคลุมขาที่หักของท่านอดีตเสนาบดี​ และกำลังเตรียมพันผ้าพันแผลไว้

ดวงตาอันแหลมคมของหลิงอวี๋มองเห็นเนื้อเน่าเปื่อยที่ไม่ได้รับการทำความสะอาดที่บริเวณบาดแผลของท่านอดีตเสนาบดี นางจึงรีบห้ามเขาพลางเอ่ย