ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 274

หลิงเสียงเซิงเอื่อยเฉื่อยคิดไม่ถึงปัญหานี้

หวางซือถลึงมองหลิงเสียงเซิงโหดเหี้ยม เหลียวมองหลิงอวี๋เอ่ยยิ้ม ๆ

“อาอวี๋ เจ้าอธิบายให้หลิงหว่านกับน้องเจ้าก่อนว่าต้องดูแลท่านอดีตเสนาบดีอย่างไรเถอะ!”

“ข้ากับท่านพ่อเจ้าจักไปให้คนเตรียมกับข้าวให้พวกเจ้าที่ครัว! พวกเจ้าอยู่ทานข้าวก่อนเถิดหนา!”

ไม่รอหลิงอวี๋ปฏิเสธ หวางซือก็ดึงหลิงเสียงเซิงไปแล้ว

ความโกรธหลิงเสียงเซิงเต็มท้อง เห็นโดยรอบไม่มีคนก็ด่าเสียงต่ำว่า

“เมื่อกี้มิใช่พูดกับเจ้าแล้วรึ? ปล่อยหลิงอวี๋ตรวจโรคท่านพ่อมิได้ ไยเจ้ามิไล่นางไป?”

“ท่านอ๋องอี้จับจ้องข้าอยู่ ข้าลงมือมิสะดวก!”

“แต่เจ้าเป็นแค่สตรี อีกทั้งไม่มีตำแหน่งขุนนาง ยังกลัวท่านอ๋องอี้คิดเล็กคิดน้อยกับเจ้าอีกรึ?”

หวางซือโน้มไปข้างหูหลิงเสียงเซิงพลางกระซิบ

“ท่านสามี ท่านเลอะเลือนแล้ว!”

“ท่านจักรู้แต่ฟังคำพูดขององค์ชายเว่ย มิใช้สมองลองคิดถึงหลักลึกลับซับซ้อนภายในหน่อย! ”

“ภายในมีหลักลึกลับซับซ้อนอันใดเล่า?” หลิงเสียงเซิงสับสน

หวางซือหัวเราะหยัน “ท่านสามี ฮองเฮาเว่ยกับองค์ชายเว่ยพอพระทัยเยี่ยนเอ๋อร์ของเรามิใช่เพราะงดงามมีคุณธรรม แต่เป็นท่านอดีตเสนาบดี!”

“ตระกูลเราล้วนอาศัยอิทธิพลบารมีของท่านอดีตเสนาบดี หากท่านอดีตเสนาบดีสิ้น ผู้ใดจะสนใจอาลักษณ์ฮั่นหลินตัวเล็ก ๆ อย่างท่าน!”

“แต่องค์ชายเว่ยตรัสว่า เขาจะให้ข้านั่งบนตำแหน่งเสนาบดี!”

หลิงเสียงเซิงกล่าวหน้าเหยเก

หวางซือหัวเราะเยาะหยัน “ท่านสามี ห้ามเอาความหวังไปฝากไว้กับองค์ชายเว่ย!”

“หากท่านอดีตเสนาบดีรักษาอาการป่วยหาย ตระกูลเราจะยังเป็นจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนที่เป็นหน้าเป็นตาอยู่!”

“เยี่ยนเอ๋อร์ออกเรือนกับองค์ชายใหญ่เว่ยมิได้ แต่ยังมีองค์ชายรองคัง องค์ชายสามรุ่ยกับองค์ชายองค์อื่นที่สามารถเลือกได้!”

“หากท่านอดีตเสนาบดีสิ้นชีพจริง ผู้ใดยังสนใจท่านอยู่กัน!”

หลิงเสียงเซิงถูกหวางซือแนะนำก็คิดทะลุจุดสำคัญแล้ว เหงื่อกาฬออกทั่วร่างในบัดดล!

“ท่านสามี ท่านอย่าล่วงเกินคุณหนูใหญ่กับท่านอ๋องอี้อีกเลยหนา!”