ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 288

กระทั่งถึงเรือนหลัก รถม้าก็หยุด ชายหนุ่มคนหนึ่งกับพ่อบ้านเหอเข้ามาต้อนรับพวกเขา

ชายหนุ่มอายุไม่ถึงยี่สิบปี รูปร่างสูงผอม ผิวขาวเรียบเนียน

บนใบหน้าที่ชั่วร้ายและหล่อเหลานั้นยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำให้คิ้วหนาของเขาก็มีการขยับไปด้วยเช่นกัน

ท่านกวนเอ้อร์ลงจากรถ พอเห็นชายคนนั้น ก็แนะนำให้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนรู้จัก

“ท่านอ๋องอี้ พระชายาอ๋องอี้ นี่คือหลานชายของกระหม่อม ชื่อกวนซิน!”

กวนซินคุณชายใหญ่ตระกูลกวนยิ้ม พลางก้าวไปทักทายพอเป็นพิธี

“กวนซินคารวะท่านอ๋องอี้และพระชายาอ๋องอี้!”

“ท่านทั้งสองมาตรวจท่านปู่ของกระหม่อมได้ กวนซินรู้สึกซาบซึ้งยิ่ง เชิญด้านในพ่ะย่ะค่ะ!”

หลิงอวี๋ไม่คอยชอบใบหน้ายิ้มแต่เปลือกนี้ของกวนซินเท่าใด แต่เมื่อเทียบกับกวนอิ่งแล้ว กวนซินดีกว่ามาก!

เธอพยักหน้าเล็กน้อยเป็นมารยาทกลับคืน

ท่านกวนเอ้อร์ให้ความเคารพเป็นอย่างมาก เขายื่นมือส่งสัญญาณ “ท่านอ๋องอี้ พระชายาอ๋องอี้ เชิญขอรับ!”

พวกหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนเดินตามท่านกวนเอ้อร์เข้าไปข้างใน

เรือนหลักของตระกูลกวนเป็นเรือนใหญ่ที่เชื่อมต่อกัน หลิงอวี๋เห็นว่าประตูทำจากไม้จินสื่อหนาน แล้วขัดเงาแวววาว

เรือนทั้งหลังนั้นยิ่งใหญ่มาก แต่หลิงอวี๋มีความรู้สึกกดดันอย่างอธิบายไม่ถูก

“ท่านย่า ท่านแม่ ท่านอ๋องอี้และพระชายาอ๋องอี้มาแล้วขอรับ!” กวนซินเข้าไปก่อน

หลิงอวี๋ได้ยินเสียงไอเล็กน้อยจากข้างใน

เสียงที่ค่อนข้างมีอายุเอ่ยขึ้นอย่างดูถูก

“ก็เป็นแค่หมอคนหนึ่งไม่ใช่หรือ? เหตุใดเล่า ยังต้องให้ข้าออกไปต้อนรับเองด้วยหรือ?”

เมื่อท่านกวนเอ้อร์ได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย เขามองหลิงอวี๋อย่างไม่สบายใจ เกรงว่าหลิงอวี๋ได้รับการต้อนรับที่เย็นชาเช่นนี้จะสะบัดแขนเสื้อจากไป!

หลิงอวี๋ยิ้มจาง ๆ

นางคาดไว้แล้วว่าคราวนี้จะไม่ราบรื่น มีหรือจะโกรธเพราะคำพูดน่าอับอายของฮูหยินใหญ่กวน?