ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 356

เด็กคนหนึ่งคว้าชามอาหารแล้วเริ่มโยนใส่หลิงอวี๋

หลิงซวนรีบดึงหลิงอวี๋หลบทันที

เด็กอีกคนก็คว้าชามอาหารแล้วโยนใส่หลิงอวี๋อีกเช่นกัน

พวกเขาทั้งสองคนโยนมาจากทั้งซ้ายและขวา ชามอาหารถูกโยนเข้ามากระทบกันเกิดเสียงดัง

หลิงซวนป้องกันหลิงอวี๋ไว้ ไม่ได้หลบไปไหน น้ำมันในชามสาดมาใส่กระโปรงของนางเป็นคราบทันที

“ลูกใครกัน หยุด หากมิหยุดอย่ามาหาว่าข้ามิเกรงใจ!”

หลิงอวี๋ตะคอกด้วยความโกรธ

“พระชายา.. .หากพระชายาโกรธก็มาลงที่บ่าวเจ้าค่ะ จะตีหรือจะฆ่าก็สุดแล้วแต่พระชายา อย่าตีหลานชายของบ่าวเลยเจ้าค่ะ!”

แม่นมเการีบวิ่งเข้าไปกอดขาของหลิงอวี๋ไว้แน่น พลางเอ่ยอย่างเศร้า ๆ

“พระชายา บ่าวผิดไปแล้วเจ้าค่ะ บ่าวขออภัยพระชายา พระชายาปล่อยหลานชายของบ่าวเถิดเจ้าค่ะ!”

“เด็ก ๆ ยังเด็ก อย่าลงมือกับพวกเขาเลยหนาเจ้าคะ!”

คนรับใช้ในครัวต่างลุกขึ้นเดินเข้ามา แล้วคุกเข่าลงกับพื้น

“พระชายาโปรดไว้ชีวิตเถิด! อย่าฆ่าเด็ก ๆ เลย! พวกเขายังเด็กไม่รู้ความ! อย่าถือสาพวกเขาเลยเจ้าค่ะ!”

หลิงซวนเห็นพฤติกรรมเลวร้ายของคนเหล่านี้ก็โกรธจนตัวสั่น นางกับหลิงอวี๋ยังมิได้ทำอะไรเลย แต่คนเหล่านี้กลับมาย้อนเล่นงานพวกนาง!

พูดจาเหลวไหลไร้สาระ พยายามใส่ร้ายว่าพวกนางรังแกคนรับใช้!

แม่นมลี่พูดถูก คนรับใช้ในตำหนักนี้ต่างฟังคำสั่งของชิวเหวินซวง เห็นได้ชัดว่าเป็นคำสั่งของชิวเหวินซวง

ทันใดนั้น ก็มีเสียงฝีเท้าที่ยุ่งเหยิงดังมาจากด้านนอกเรือน

หลังจากนั้นไม่นาน จ้าวซวนกับลู่หนานและองครักษ์อีกหลายคนพร้อมทั้งพวกของเสิ่นจวนก็ปรากฏตัวที่เรือนครัว

“นี่เจ้ากำลังทำอะไร?”

เสิ่นจวนเดินเข้ามาเห็นคนรับใช้ทั้งหมดคุกเข่าต่อหน้าหลิงอวี๋ จึงโวยวายดังขึ้นมา

“ข้าบอกแล้วมิใช่รึ? ว่าวันนี้เรามาแบบเร่งรีบ การที่ห้องครัวมิได้เตรียมอาหารเย็นให้เรามันมิใช่ความผิดของพวกนาง เจ้าอย่าทำให้พวกนางต้องลำบาก!”

“หรือว่านางรับใช้ของข้ามิได้นำข้อความไปบอก?”