ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 358

แม้ว่าองครักษ์ผู้นั้นจะไม่พอใจที่หลิงอวี๋ทำให้คนรับใช้ต้องเดือดร้อน แต่เห็นจ้าวซวนจ้องมองตนอยู่ ก็มิกล้าขัดคำสั่ง ดังนั้นเขาจึงก้าวไปข้างหน้า พลางเอ่ยเรียบ ๆ

“หมูตุ๋นวุ้นเส้น แตงกวาตุ๋นซี่โครง เต้าหู้หม้อไฟ และน้ำแกงกะหล่ำปลีขอรับ!”

หลิงอวี๋ชี้ไปที่โต๊ะของแม่นมเกา “เจ้าไปดูว่าสิ่งที่พวกเขากินคืออะไร?”

องครักษ์เดินไปดูอาหารบนโต๊ะของครอบครัวแม่นมเกา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

องครักษ์ก้าวถอยหลังมา มองหลิงอวี๋ หากหลิงอวี๋มิเอ่ยถาม เขาก็มิกล้าพูดออกไป

“พวกเจ้าทุกคน ผลัดกันเข้ามาดู!”

พวกองครักษ์หลายคนพร้อมทั้งจ้าวซวนก้าวไปอย่างสงสัย หลังจากมองไปรอบ ๆ สีหน้าของทุกคนก็ดูไม่มีความสุข แต่ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา

“ทุกคนในครัวต่างบอกว่าข้าสับเปลี่ยนบัญชี! ก็อาจจะเป็นข้าเองที่สับเปลี่ยนบัญชีก็ได้!”

"แต่ข้าก็มิได้เก่งถึงขนาดที่ข้ากับหลิงซวนจักจงใจเอาอาหารจำนวนมากมาสับเปลี่ยนอาหารบนโต๊ะของพวกเขาได้หรอกใช่หรือไม่?”

พวกองครักษ์พูดไม่ออกแล้ว หากจะทำเช่นนั้นมันเป็นเรื่องใหญ่! จะเป็นไปได้เยี่ยงไร!

หลิงอวี๋หัวเราะเยาะ “เมื่อครู่แม่นมเกาเพิ่งบอกกับข้าว่า อาหารพวกนี้องครักษ์อย่างพวกเจ้ากินมิหมด จักทิ้งไปก็เสียดาย จึงเอามากินเอง!”

“ข้าก็มิรู้ว่าองครักษ์อย่างพวกเจ้ามีผู้ใดกันที่กินทิ้งกินขว้างถึงเพียงนี้ ไม่กินไก่ทั้งตัวเลยรึ?”

สีหน้าของแม่นมเกาเปลี่ยนไปทันที เหตุใดนางถึงละเลยเรื่องนี้ไปได้!

หากรู้ว่านางจะถูกเปิดโปงที่นี่ เมื่อครู่นางน่าจะซ่อนไก่ไว้เสียก่อน

“พระชายาใส่ร้าย! บ่าวควักเงินซื้ออาหารนี้ให้เด็กกินเอง! เด็กกำลังโต… เมื่อครู่บ่าวกลัวว่าพระชายาจะตำหนิ จึงเอ่ยปากโกหกไป!”

เสิ่นจวนเห็นโอกาสจึงตะโกนทันที

“พระชายา เจ้าอย่าหาเรื่องโดยไร้เหตุผลเถอะ! นางควักเงินซื้อเอง หรือว่ามิอนุญาตกัน?”

นางรับใช้ที่นางพามาก็ช่วยสนับสนุนนาง “ใช่เจ้าค่ะ ไปใส่ร้ายคนอื่นว่าโกง พระชายาอ๋องอี้เหตุผลของพระชายามันเกินไปหนาเจ้าคะ!”

เมื่อพวกองครักษ์ได้ยินสิ่งที่พวกเสิ่นจวนพูด พวกเขาก็พยักหน้าเห็นด้วย

ใช่ ใครออกกฎว่ามิให้ซื้อของกินเองเล่า!

คนรับใช้ในตำหนักสั่งอาหารไปเช่นนั้น กินไม่อิ่มแล้วสั่งอาหารมาเพิ่มเองก็มิได้หรือ?

หลิงอวี๋มองออกถึงการเปลี่ยนแปลงสีหน้าของพวกทหาร นางเมินเฉยต่อคำยั่วยุของเสิ่นจวน พลางเอ่ยกับพวกคนรับใช้โดยตรง