ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 408

“ฮ่า ๆ...”

หลู่ชิ่งหัวเราะออกมา กุมบาดแผลที่เลือดออกไม่หยุดแล้วหัวเราะพลางเอ่ย

“ชิวเฮ่า เจ้าช่วยคนทำเรื่องชั่วช้า… ดูเอาเถอะ เจ้าเองก็มีจุดจบที่ไม่ดีเช่นกัน…”

“ฮูหยิน...”

ชิวเฮ่าตกใจมากจนลืมโจมตีกลับ เขาทรุดลงไปกับพื้น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฮูหยินจะลงมือกับตนได้!

“เจ้าโง่! เข้าใจกลยุทธ์ทุกข์กายหรือไม่?”

สตรีผู้นั้นมองชิวเฮ่าอย่างดูถูก

“วันนี้หลู่ชิ่งสะกดรอยตามเจ้ามา! หากเขาตายไปเช่นนี้ เซียวหลินเทียนจักมิสงสัยเจ้ารึ?”

“แต่หากพวกเจ้าถูกซุ่มโจมตี เจ้าได้รับบาดเจ็บ พยายามอย่างเต็มที่ที่จะพาหลู่ชิ่งกลับไป… เจ้าจักได้รับความไว้วางใจจากเซียวหลินเทียนกลับคืนมาได้!”

ขณะที่พูดนั้น นางก็ถลาเข้ามาพลางเอ่ย “คิดทำการแสดงก็ต้องทำให้สมจริงหน่อย!”

นางยกมีดขึ้นมาแทงชิวเฮ่าที่ไหล่กับที่แขน

หลู่ชิ่งงุนงง มองสตรีผู้นั้นยกมีดขึ้นอีกครั้งแล้วเดินมาหาตนเอง

สตรีผู้นั้นหยิบขวดออกมาจากอ้อมแขน เทยาเม็ดหนึ่งออกมาแล้วยัดมันเข้าไปในปากของหลู่ชิ่ง

“นี่คือยาลับเฉพาะของข้า! มันสามารถทำลายการทำงานของเส้นประสาทได้ ทำให้เขาพูดมิได้ มือก็เขียนมิได้ด้วย!”

“ไม่มีสีไม่มีกลิ่น แม้ว่าหลิงอวี๋จะเป็นแพทย์ชั้นเซียน นางก็จักตรวจมิพบ!”

“เมื่อเป็นเช่นนี้แม้ว่าหลู่ชิ่งจะโชคดีมีชีวิตรอดกลับไป เขาก็ไม่มีทางบอกความลับของเราได้แน่!”

สตรีผู้นั้นยิ้มเย็นชา พลางมองชิวเฮ่า “กลับไปแล้วต้องพูดเยี่ยงไร คงมิต้องให้ข้าสอนเจ้าหรอกนะ!”

บัดนี้ชิวเฮ่าพบแล้วว่าบาดแผลที่สตรีผู้นั้นแทงที่หน้าอกตนเองมิได้ลึก ก็เข้าใจเจตนาของสตรีผู้นั้น เขาจึงพยักหน้า

หลังจากยืนขึ้น ชิวเฮ่าก็ไปเอาตัวหลู่ชิ่งที่เสียเลือดมากจนหมดสติ จากนั้นก็เดินโซเซออกไปข้างนอก

ณ เรือนบุหงา

หลิงอวี๋กำลังวางแผนที่จะกินอาหารอยู่กับพวกแม่นมลี่ จ้าวซวนก็วิ่งเข้ามาอย่างตื่นตระหนก พลางตะโกน

“พระชายาขอรับ หลู่ชิ่งกับชิวเฮ่าถูกลอบสังหาร ได้รับบาดเจ็บสาหัส พระชายาโปรดไปช่วยพวกเขาด้วยเถิด!”

หลิงซวนตบตะเกียบบนโต๊ะ ยิ้มเยาะพลางเอ่ย