ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 467

ไป๋ผิงเข้าใจในทันที “พระชายา พระชายาฉลาดยิ่งเพคะ!”

“เมื่อเป็นเช่นนี้ หลิงอวี๋ต้องเกลียดกวนอิ่งมาก พอถึงคราวแก้แค้นขึ้นมาคงโหดเหี้ยม!”

จ้าวเจินเจินยิ้มเล็กน้อย แต่ดวงตากลับเย็นชามาก

กวนอิ่งนางสารเลว คิดว่ากอดขาองค์ชายคังเอาไว้แล้วจะเป็นที่โปรดปรานไปตลอดชีวิตหรือ?

คนสารเลวเช่นนี้ หากจ้าวเจินเจินจัดการมิได้ เช่นนั้นจะคู่ควรเป็นพระชายาคังได้เยี่ยงไร!

หลิงอวี๋ เจ้ารอข้าก่อนเถอะ ข้าขอจัดการกวนอิ่งก่อน!

แล้วข้าค่อยไปจัดการกับเจ้า!

......

คนของตำหนักอ๋องอี้ คนของเกิ่งเสี่ยวหาว และคนของปี้ไห่เฟิงออกตามหากันเกือบทั้งคืน แต่ก็มิพบตัวหลิงซิน

ลู่หนานจึงกลับมากับรายงานเซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนมองหลิงอวี๋ที่เป็นกังวลอยู่ พลางเอ่ยเสียงขรึม

“ไปถามที่ประตูเมือง แล้วตรวจค้นรถม้าของพวกองค์ชายเว่ยกับองค์ชายคังที่ออกจากเมืองหลวงหลังจากที่หลิงซินหายตัวไปให้หมด!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

ลู่หนานกำลังจะออกไปสั่งการองครักษ์คนอื่น ๆ

เซียวหลินเทียนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงเรียกเขาไว้ พลางเอ่ย

“ลู่หนาน เน้นตรวจสอบที่กวนอิ่งกับคนรอบตัวนางด้วย!”

“แม้ว่าองค์ชายเว่ยกับองค์ชายคังจักทำบางเรื่องที่น่ารังเกียจมาก แต่พวกเขามิสนใจที่จะทำร้ายนางรับใช้คนหนึ่งหรอก!”

“กลยุทธ์ของจ้าวเฉียงฮั๋วที่จัดการเกิ่งเสี่ยวหาวนั้นมีความลงตัวพอดี คนผู้นี้ฉลาด ไม่มีทางมาเสียเวลากับนางรับใช้หรอก!”

“มีเพียงคนที่ไม่มีขอบเขตอะไรเช่นกวนอิ่งเท่านั้น ถึงจะสามารถทำเรื่องเช่นนี้ได้!”

หลิงอวี๋ได้ฟังก็คิดว่าสมเหตุสมผลเช่นกัน

องค์ชายเว่ยกับองค์ชายคังต่างจับจ้องอยากครองบัลลังก์ พวกเขาไม่มีเวลาไปทำร้ายนางรับใช้ที่มิได้เป็นศัตรูกับพวกเขาหรอก!

“เช่นนั้นเน้นตรวจสอบผู้คุ้มกันของกวนอิ่ง ดูว่าวันนี้พวกเขาไปที่ใดกันบ้าง!”

จู่ ๆ หลิงอวี๋ก็นึกอะไรบางอย่างได้ “บางทีหลิงซินอาจยังมิถูกพาตัวออกนอกเมือง! ตระกูลกวนมีร้านค้ามากหลายในเมือง ไปซ่อนคนไว้สักร้านหนึ่งก็ได้แล้ว!”

ลู่หนานเอ่ยอย่างลำบากใจ “พระชายา แต่พวกเราไม่มีสิทธิ์ไปค้นหานะขอรับ!”

“ลำพังแค่อาศัยเหตุผลกับความสงสัยของเรา แต่ไม่มีหลักฐาน ทางการก็ช่วยเราค้นหามิได้ขอรับ!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “เช่นนั้นก็ส่งคนมาจับตาดูให้มากหน่อย ขอเพียงมีอะไรน่าสงสัย ให้รีบพุ่งเข้าไปช่วยคนทันที!”

“หากเกิดอะไรขึ้น ข้าจัดการผลที่ตามมาเอง!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

ลู่หนานพยักหน้าแล้วเดินออกไป