ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 500

บุรุษผู้นั้นเอาหมวกไม้ไผ่ออก ใบหน้าที่เหน็ดเหนื่อยของเขาจึงปรากฏต่อสายตาของทุกคน

บุรุษผู้นี้อายุสี่สิบกว่าปี แม้ว่าจะแตกแดดจนผิวสีแทนเล็กหน่อย แต่ดวงตาของเขาใต้คิ้วหนาของเขากลับดำขลับเป็นประกาย เต็มไปด้วยพลัง

“ท่านจินต้า!”

ลู่หนานรู้สึกประหลาดใจ มิคาดคิดเลยว่าคนที่เซียวหลินเทียนพาพวกเขาออกมาพบจะเป็นท่านจินต้า!

“ขึ้นไปคุยกันบนรถม้า!”

ท่านจินต้าเข้าไปในรถม้าของเซียวหลินเทียน จ้าวซวนก็ตามเข้าไปด้วย

ลู่หนานสั่งให้องครักษ์บังคับรถม้าไปตามถนนแล้วตนก็ตามรถม้าไป

“ท่านจินต้า คราวที่แล้วท่านบอกว่ามิสามารถกลับเมืองหลวงได้สักระยะหนึ่งมิใช่หรือ? งานเสร็จแล้วหรือ?”

จ้าวซวนเอ่ยถามอย่างค่อนข้างแปลกใจ

ท่านจินต้ายิ้มเล็กน้อย “นั่นท่านอ๋องโกหกเจ้า… ข้าได้รับจดหมายของเจ้าก็รีบมาเลย!”

“แต่ระหว่างทางข้าได้รับคำสั่งจากท่านอ๋องให้ข้าไปทำธุระ ข้าก็เลยไปช่วยท่านอ๋องทำงานก่อน!”

“เป็นเยี่ยงไรบ้าง?” เซียวหลินเทียนเอ่ยถาม

ท่านจินต้าหุบยิ้ม พลางเอ่ยเสียงขรึม “ภารกิจลุล่วงพ่ะย่ะค่ะ! กระหม่อมทำงานที่ท่านอ๋องมอบหมายสำเร็จแล้ว!”

“กระหม่อมพบบ้านเกิดของชิวเฮ่าแล้ว และได้ทำการตรวจสอบอย่างละเอียดแล้วด้วย ครอบครัวของชิวเฮ่ากับลุงชิวมีคนอยู่จริงพ่ะย่ะค่ะ!”

“แต่กระหม่อมเอารูปของลุงชิวกับชิวเฮ่าให้พวกเขาดู พวกเขากลับบอกว่ามิรู้จักพ่ะย่ะค่ะ!”

“ตระกูลชิวหนีออกจากหมู่บ้านชิวไปเมื่อห้าปีก่อนไปหาญาติของพวกเขาที่ฉีตะวันออก และไม่มีผู้ใดเคยเห็นพวกเขาอีกเลย!”