ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 512

เขาไม่รอให้หลู่ชิ่งพูดต่อ พลันตะโกนด้วยความโมโหทันที

“หลู่ชิ่ง เจ้าตอบแทนคุณด้วยความแค้น! ครานั้นเป็นข้าช่วยเจ้าสุดชีวิต เจ้ามิซาบซึ้งก็ช่าง แต่ยังกล้าใส่ร้ายข้าเช่นนี้อีก!”

หลู่ชิ่งยิ้มหยันกล่าวว่า “ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ ชิวเฮ่าบอกอีกว่า เขาแบ่งสมบัติของตระกูลกวนไว้ส่วนหนึ่ง และทรัพย์สินของเหมืองไปซ่อนไว้ในโลงศพท่านลุงชิวส่งกลับบ้านเกิดแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“ขณะกระหม่อมได้ยินสิ่งเหล่านี้ก็ทำเกิดเสียงโดยประมาท ชิวเฮ่ากับชิวเหวินอิงพลันพุ่งมาโจมตีกระหม่อมขนาบหน้าคนหลังคนทันควัน กระหม่อมจู่โจมพวกเขาทั้งคู่มิไหวจึงได้รับบาดเจ็บพ่ะย่ะค่ะ!”

“ชิวเหวินอิงหวั่นท่านอ๋องจะแคลงใจชิวเฮ่าจึงจงใจแทงชิวเฮ่าสองที! แถมยังให้กระหม่อมกินยาหยุดพูด เพื่อให้กระหม่อมไร้ทางเผยความจริงพ่ะย่ะค่ะ!”

“หลู่ชิ่ง เจ้าทำข้าปวดใจเกินไปแล้ว!”

ชิวเฮ่าเอ่ยกังวล “เจ้าติดสินบนหลิงอวี๋งั้นหรือ? นางมิได้ช่วยเจ้าด้วยใจหวังดีด้วยซ้ำ เจ้ามิควรฟังคำพูดนางแล้วมาใส่ร้ายข้า!”

เซียวหลินเทียนหัวเราะขุ่นเคือง ทั้งพยานและหลักฐานก็ล้วนมี แต่ชิวเฮ่ายังคงแถจนสีข้างถลอก ช่างสุดจะเยียวยาเสียจริง!

ชิวเหวินซวงก็กล่าวโกรธเคืองเช่นกัน “หลู่ชิ่ง เจ้ายังมีมโนธรรมอยู่หรือไม่? ครั้นเจ้าได้รับบาดเจ็บก็เป็นท่านพี่ดูแลเจ้า! เจ้ากลับใส่ร้ายเขาแบบนี้ได้เช่นไรกัน?”

หลู่ชิ่งโกรธจนหน้าแดงแปร๊ด “ไร้สาระสิ้นดี! ถึงแม้หลายวันนั้นข้าจักพูดมิได้ แต่สมองของข้ายังแจ่มแจ้ง!”

“ยามมีคนอยู่ ชิวเฮ่าแสร้งดูแลข้าด้วยไมตรี! แต่พอคนจากไป เขาก็หยิกข้าด่าข้า…”

“ชิวเฮ่าพูดอีกว่ารอให้ชิวเหวินซวงนั่งบนตำแหน่งพระชายาได้ ตำหนักอ๋องอี้แห่งนี้ก็จะเป็นถิ่นของตระกูลชิว!”

“โชคดีที่พระชายาเข้าใจการแสดงนัยแฝงของข้าจึงพาข้าจากไป! ไม่เช่นนั้นข้าคงถูกชิวเฮ่าทารุณจนตายแน่!”

ครั้นจ้าวซวนฟังจบก็ทั้งกังวลและโมโห เขายังซาบซึ้งใจที่ชิวเฮ่าดูแลหลู่ชิ่ง คิดมิถึงว่าลับหลังเดรัจฉานตัวนี้กลับกำลังทรมานหลู่ชิ่ง!