ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 535

นางกำนัลสองคนวิ่งไปหาหลิงหว่านด้วยท่าทีน่ากลัว

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

หลิงอวี๋ตะโกนเสียงดัง และยืนขวางอยู่ตรงหน้าหลิงหว่านด้วยดวงตาเฉียบคม

“เซียวทง ท่านแน่ใจหรือว่าจี้หยกถูกหลิงหว่านขโมยไป?”

เซียวทงตะโกนอย่างไม่อดทน “พี่สะใภ้สี่ ข้ารู้ว่าเจ้าอยากปกป้องหลิงหว่าน ถึงได้พูดช่วยนางครั้งแล้วครั้งเล่า! หากเป็นจี้หยกอันอื่นข้ามิว่าเลย แต่นั่นเป็นจี้หยกที่เสด็จพ่อมอบให้ข้า ดังนั้นข้าต้องค้นตัวนาง!”

หลิงอวี๋มองเซียวทงอย่างเย็นชา พลางเอ่ยถามเสียงแข็ง “เซียวทง ท่านรู้หรือไม่ว่าการค้นตัวเช่นนี้จะทำลายชีวิตของหลิงหว่าน?”

เซียวทงมองหลิงหว่านอย่างร้ายกาจ “หลิงหว่านกล้าขโมยเช่นนี้ก็ต้องยอมรับผลที่ตามมา! นางทำลายชีวิตของนางเอง!”

หลิงอวี๋ยกมุมปากขึ้นเยาะเย้ย เหตุใดนางจึงหวังให้องค์หญิงผู้เอาแต่ใจมีความเห็นอกเห็นใจต่อสามัญชนกัน?

เซียวทงมิได้มองว่าหลิงหว่านเป็นมนุษย์เลย

เช่นเดียวกับจ้าวเจินเจิน นางมองว่าผู้ที่มีสถานะต่ำกว่าพวกนางอย่างเช่นหลิงหว่านกับหลิงซินเป็นเครื่องมือ!

เครื่องมือที่ใช้และเหยียบย่ำได้!

“เซียวทง หม่อมฉันแค่อยากรู้ว่าหากไม่พบจี้หยกของท่านจากการค้นตัวหลิงหว่าน แล้วท่านจักทำเยี่ยงไร?” หลิงอวี๋เอ่ยถามอย่างเย็นชา

“จักทำเยี่ยงไรได้เล่า เป็นนางที่ขโมยไป!”

เซียวทงมั่นใจมาก นางยัดจี้หยกเข้าไปในแขนเสื้อของหลิงหว่านด้วยตัวนางเอง

จะต้องหามันได้จากแขนเสื้อของหลิงหว่านแน่นอน!

หลิงอวี๋มิอยากเสียเวลาคุยกับเซียวทง จึงเอ่ยไปตรง ๆ

“เซียวทง ท่านอยากค้นตัวหลิงหว่านก็ทำได้ แต่ท่านต้องยอมรับเงื่อนไขหม่อมฉันข้อหนึ่ง!”

“เงื่อนไขอันใก? หลิงอวี๋ อย่าคิดว่าเจ้าเป็นพระชายาอ๋องอี้แล้วจักมาเจรจาเงื่อนไขกับข้าได้นะ!”