ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 541

เมื่อหลิงอวี๋พบว่าไร้ทางหนีจึงเชิดปากยิ้มกล่าวว่า

“องค์หญิงหก ในเมื่อมีบทลงโทษก็ควรมีรางวัลด้วยเพคะ! มิทราบว่ารางวัลคืออันใดเพคะ?”

“มีการแข่งขันสี่รายการ ได้แก่ ดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์และการวาดภาพ การปฏิเสธสิ่งใดสิ่งหนึ่งบทลงโทษคือสุราสามจอก สำหรับรางวัลขององค์หญิงพึงควรเป็นสิ่งล้ำค่าจึงจะกระตุ้นให้ทุกคนมีส่วนร่วมเพคะ!”

“องค์หญิงหกทรงได้รับความเอ็นดูอันลึกซึ้งจากองค์จักรพรรดิ แน่นอนว่าต้องมีของล้ำค่ามากมายที่เรามิเคยพบ ได้โปรดองค์หญิงนำของมีค่าสี่ชิ้นมาเป็นรางวัลเถิดเพคะ!”

“หม่อมฉันคิดว่าปิ่นบนพระเศียรองค์หญิงนั้นงามนัก มิสู้องค์หญิงเอามาเป็นรางวัลเล่าเพคะ?”

เมื่อหลิงอวี๋เอ่ยเช่นนี้ เซียวทงก็แตะปิ่นที่ปักบนศีรษะโดยสัญชาตญาณ

ครั้นนึกถึงคุณค่าของปิ่น เซียวทงก็ค่อนข้างลังเลใจ

“องค์หญิงหกคงตัดใจจากปิ่นอันนี้มิได้! หรือว่าปิ่นที่ดีที่สุดในตำหนักขององค์หญิงมีแค่อันนี้ ไม่มีปิ่นดี ๆ อันอื่นอีกแล้วหรือเพคะ?”

“หากองค์หญิงตัดใจมิได้ก็ช่างเถิด… เป็นหม่อมฉันพลั้งปากไปเองเพคะ!”

หลิงอวี๋กล่าวด้วยยิ้มตาหยี

เมื่อเซียวทงถูกหลิงอวี๋ปลุกปั่นก็พลันร้องเรียกทันควัน “ผู้ใดตัดใจมิได้กัน…! รางวัลชิ้นแรกคือปิ่นต้นพระหัตถ์พระพุทธเจ้าอันนี้ละ!”

“ปิ่นนี่มิใช่สิ่งของธรรมดา ทั้งตัวปิ่นแกะสลักจากหยกขาวไร้มลทิน เดิมทีเป็นของไทเฮาพระองค์ทรงตั้งใจมอบให้ข้าเนื่องพบว่าข้าชอบมัน!”

เซียวทงอวดปิ่นอย่างภาคภูมิใจ

หลิงอวี๋กล่าวพลางยิ้มตาหยี “ปิ่นล้ำค่าเยี่ยงนี้ องค์หญิงหกยังตัดใจนำมาเป็นรางวัลได้ เช่นนั้นพวกเจ้าต้องมุ่งมั่นชนะให้จงได้! มิฉะนั้นมันคงทำร้ายไมตรีขององค์หญิงยิ่งนัก!”

เจิงจื่ออวี้ที่ไม่มีโอกาสได้แสดงความเห็น สบโอกาสเวลานี้ถามอย่างร้อนอกร้อนใจ

“พระชายาอ๋องอี้ ที่ว่าเราต้องมุ่งมั่นคือกระไร? หรือเจ้าจักมิเข้าร่วม? เพราะเจ้ารู้ว่าเจ้าไม่มีหวังชนะจึงคิดสละสิทธิ์รึ?”

“ไอหยา ข้าลืมไป พระชายาอ๋องอี้เชี่ยวชาญเพียงวิชาแพทย์ แต่หาได้มีความรู้เรื่อง…ดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์และการวาดภาพเลยไม่สักกระผีก!”

“พระชายาอ๋องอี้ ต้องขออภัยจริง ๆ… จื่ออวี้มิได้ตั้งใจเผยจุดด้อยของท่านเลย!”

สวี่เหยียนกับเสิ่นจวนหัวเราะเยาะเบา ๆ อย่างกลั้นไม่อยู่