ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 554

เมื่อแม่นางชางเห็นว่าหลิงอวี๋มิแสดงปฏิกิริยาใด ๆ อีกทั้งเห็นฝูงชนข้างล่างเวทีกำลังมองตนก็รู้สึกอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี

นางพูดเสียงดังด้วยใจอันเด็ดเดี่ยวว่า “ขออภัย พระชายาอ๋องอี้ ข้าหูตึงฟังพลาดไป ข้าเข้าใจผิดว่าเจ้าทำสายพิณขาดจึงพูดผิดไป ข้าขออภัยอย่างสุดซึ้ง”

เมื่อคนข้างล่างเวที หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนได้ยินเสียงอันดังก้องนี้ต่างก็พึงพอใจ

หลิงอวี๋คลี่ยิ้มน้อย ๆ พลางพูดต่อแม่นางชางอย่างมีนัยลึกซึ้ง

“แม่นางชางครั้งหน้าต้องระวังด้วย เพราะปากคือดาบสองคมสามารถประจบคนได้ก็ฆ่าคนได้เหมือนกัน…หูเฉียบไวของท่านเป็นความสามารถที่ฟ้าทรงประทาน หากใช้ให้ดีก็ถือโชคลาภของท่าน แต่หากใช้ไม่ดีจะถือเป็นโชคร้ายของท่าน!”

แม่นางชางถูกหลิงอวี๋สั่งสอนต่อหน้าธารกำนัลจนทั้งภาพลักษณ์ภายนอกและภายในจิตใจล้วนสูญสิ้น ทว่านางทำได้เพียงกล่าวอย่างนบน้อมรู้สึกผิด

“พระชายาอ๋องอี้พูดถูกต้อง ข้าได้รับบทเรียนแล้ว!”

ก่อนหน้านี้เผยอวี้มิเข้าใจความซับซ้อนภายใน จนกระทั่งแม่นางชางถูกบีบให้ยอมรับว่าตนฟังผิดไปถึงจะกระจ่างว่าที่จริงแล้วเกิดอะไรขึ้น

ครั้นเผยอวี้มองแม่นางชางยอมรับผิดก็ยิ้มหยันกล่าวคำ

“ตัดสินบ้าบอกระไรกัน พิณมีปัญหายังฟังมิรู้ และยังกล้าพูดจาตามอำเภอใจอีก!”

“ข้าคิดว่าหูของแม่นางชางช่างใช้มิได้เอาเสียเลย การตัดสินของนางก็ไร้ซึ่งสัจจะสิ้นดี!”

เมื่อพวกอันซินกับหลิงหว่านถูกเผยอวี้เตือนสติก็พลันตะโกนขึ้นพร้อมกัน

“ถูกต้อง! ในเมื่อแม่นางชางหูตึง นางก็ไม่มีสิทธิ์ตัดสินแพ้ชนะ ทุกท่านลงคะแนนตัดสินกันเถิดเจ้าค่ะ!”

สีหน้าจ้าวเจินเจินผกผันไปเล็กน้อย หากว่าตามมโนธรรมแล้วนางคิดว่าทักษะพิณของหลิงอวี๋เหนือกว่าตนนัก

แต่ตนคือสตรีมีพรสวรรค์แห่งเมืองหลวง หากพ่ายให้คนผู้ไร้วิชาความรู้ นางจะเอาหน้าไปไว้ที่ใดเล่า!

องค์หญิงหกเซียวทงก็ไม่ยินดีให้หลิงอวี๋คว้าชัยได้เช่นกัน พลันพูดมีเหตุผลฉะฉานทันที