ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 564

“นี่มันหมายความว่าเยี่ยงไร? หมายความว่าพระชายาอ๋องอี้มิใช่คนไร้การศึกษาไร้ความสามารถเลย!”

ฮูหยินที่อยู่ข้าง ๆ นางหัวเราะเบา ๆ พลางเอ่ย “มิใช่คนไร้การศึกษาไร้ความสามารถ แต่กลับมีชื่อเสียงแพร่ออกไปแย่มาก...ช่างน่าสนใจจริง ๆ!”

“ไม่สิ ไม่แน่อาจเป็นหวางซือเองก็ได้ที่เผยแพร่ข่าวออกไป! มิฉะนั้นใครจะรู้ว่าพระชายาอ๋องอี้ไร้การศึกษาและความสามารถเล่า!”

“แม่เลี้ยงก็คือแม่เลี้ยง เพื่อลูก ๆ ของตนแล้วคงมิลังเลที่จะทำลายชื่อเสียงของพระชายาอ๋องอี้!”

พวกฮูหยินมองหน้ากัน พลางยิ้มอย่างรู้กัน

หลังจากที่หวางซือได้ยินอยู่ไม่ไกลนัก นางก็ยิ่งโกรธมาก

อีกด้านหนึ่ง หลิงหว่านก็ก้าวขึ้นไปบนเวทีอย่างตื่นเต้น นางรับอุปกรณ์อักษรศิลป์และวาดภาพ แล้วก็ขึ้นไปกับอันซิน

“ท่านพี่หลิงหลิง ท่านพี่สุดยอดยิ่ง! ข้ายังกังวลแทนท่านพี่อยู่ข้างล่างอยู่เลย มิคิดเลยว่าท่านพี่จักทำให้ข้าประหลาดใจ!”

หลิงหว่านรู้แล้วว่าทักษะการเล่นดนตรีกับหมากล้อมของหลิงอวี๋นั้น ได้เรียนรู้อย่างจริงจังหลังจากที่เซียวหลินเทียนเมินเฉยนาง

นางรู้สึกว่าหลิงอวี๋สามารถยืนหยัดได้อย่างแข็งแกร่ง เปลี่ยนมุมมองของทุกคนที่มีต่อนางได้ นางเองก็ต้องเรียนรู้จากหลิงอวี๋ ทำให้ตนแข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน

อันซินก็มองหลิงอวี๋อย่างปลื้มใจ แย้มยิ้มแล้วเอ่ยอย่างปลอบโยน

“ท่านพี่หลิงหลิง แม้ว่ามิได้ที่หนึ่งในด้านอักษรศิลป์และการวาดภาพ แต่ก็ไม่ต้องกังวลไป ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะไม่มีผู้ใดในเมืองหลวงกล้าบอกว่าท่านพี่ไร้การศึกษาไร้ความสามารถอีกต่อไปแล้ว!”

หลิงเยี่ยนรับอุปกรณ์การแข่งขันอักษรศิลป์มา การถูกให้ดื่มสุราลงโทษไปสามจอกทำให้นางเสียหน้ามาก แต่นางก็ยังมิรู้ว่าจะกลับใจเยี่ยงไร จึงมองคนอื่นอย่างร้าย ๆ

“อย่าดีใจเร็วเกินไปนักเลย! ยังมีการแข่งขันอีกสองรายการ หากท่านพี่ได้ที่สุดท้ายก็ยังต้องถูกลงโทษอยู่…”