ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 583

“ชาขององค์หญิงหกดีที่สุดจริง ๆ คงน่าเสียดายแย่หากเหล่าองค์ชายมิได้ลิ้มลอง!”

จ้าวเจินเจินก็กล่าวยิ้มน้อย ๆ

องค์ชายคังตอบอย่างรู้กัน “เช่นนั้นก็ต้องลิ้มลองสักหน่อย! ขอเชิญท่านอ๋องผิงหนาน พระชายาผิงหนานและพวกรัฐทายาทอันมาด้วยกันเถิด! มีสิ่งดี ๆ ก็ต้องแบ่งปันทุกคน!”

เซียวทงพลันให้นางกำนัลไปเชิญคน และในไม่ช้า คนกลุ่มใหญ่ก็ติดตามนางกำนัลมาแล้ว

เดิมทีหลิงหว่านกับอันซินไม่อยากมา นางกำนัลเจาะจงบอกว่าองค์หญิงหกมีเรื่องอยากคุยกับพวกนาง พวกนางจึงจำใจต้องตามมา

“ที่เรือนด้านหลังข้าให้คนเตรียมของว่างน้ำชาสุดประณีตไว้แล้ว มันช่างเข้ากับชาดียิ่งนัก ต้องทำให้พวกเจ้าดื่มจนสบายอารมณ์แน่นอน!”

เซียวทงตั้งใจให้นางกำนัลเชิญฉินซานมาเช่นกัน นางกล่าวยิ้ม ๆ ต่อฉินซาน

“ที่งานชมบุปผาในวันนี้ของตัวข้าจัดขึ้นได้สำเร็จโดยไร้การจลาจล เป็นเพราะความแข็งขันของแม่ทัพฉินมิเสื่อมคลาย!”

“แม่ทัพฉิน ประเดี๋ยวข้าขอรินชาให้ท่านเพื่อแสดงความขอบคุณด้วยตัวข้าเอง!”

ฉินซานตอบอย่างใจเย็น “นี่คือหน้าที่ของกระหม่อม กระหม่อมมิควรได้รับคำขอบคุณเช่นนี้จากองค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ!”

กลุ่มคนคุยเฮฮากันพลางเดินเข้าสวนดอกไม้เล็ก ๆ เมื่อมาถึงหลังเรือนก็เห็นลูกท่านหลานเธอกำลังด้อม ๆ มอง ๆ อยู่มุมกำแพงนอกเรือนด้านหลัง

กิริยาหยาบคายนั้นชวนให้คนเห็นรู้สึกไม่พอใจหลายส่วน!

เมื่อเซียวหลินเทียนมองก็จำได้ว่าในบรรดาลูกท่านหลานเธอพวกนั้น มีสองคนอยู่ในการประลองดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์และการวาดภาพเมื่อสักครู่ และคุณชายสกุลจ้าวที่แดกดันถากถางหลิงอวี๋

เมื่อเซียวทงมองเห็นนางก็ถามด้วยสีหน้าขรึมทันที “พวกเจ้ากำลังทำกระไร?”

“ชู่ว อย่าเสียงดังสิ…พระชายาอ๋องอี้กำลังพบปะกับคนตามลำพังอยู่ข้างใน! เจ้าฟังสิ… ข้างในกำลังรื่นเริงเชียว!”

คุณชายผู้หนึ่งกล่าวเสียงแผ่วโดยไม่หันศีรษะ

“เจ้าบอกว่าใครนะ?” เซียวทง ‘ตกใจ’ จนร้องเสียงหลง “เจ้าบอกว่าคือพระชายาอ๋องอี้รึ? ข้าฟังมิผิดใช่หรือไม่?”

“องค์หญิงหก… เขาบอกว่าเป็นพระชายาอ๋องอี้ หม่อมฉันก็ได้ยินเช่นนั้นเพคะ!” ฉินรั่วซือร้องขึ้นอย่างตกใจ พลันหันหน้าไปมองเซียวหลินเทียนโดยสัญชาตญาณ