ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 617

“เช่นนั้นรึ?”

ทันใดนั้นหลิงอวี๋ก็เอ่ยอย่างเฉียบขาด “เช่นนั้นก็หยิบยาของเจ้าออกมาเทียบดูว่าข้ากล่าวหาเจ้าหรือไม่!”

เมื่อเห็นยาเม็ดนั้นสีหน้าของพระชายาเว่ยก็เปลี่ยนไปทันที พลางจ้องแม่นางซืออย่างไม่พอใจ

แม่นางซือเอ่ยโต้แย้งขึ้นมา “หรือว่าพระชายาอ๋องอี้อยากจะขโมยยาสูตรลับของข้า? ข้าบอกไปแล้วว่ายาเม็ดนี้มิใช่ของข้า เหตุใดท่านต้องบอกว่ามันเป็นของข้าด้วยเล่า!”

“หรือว่าเพราะสถานะของท่านสูงส่งกว่าข้า จึงใช้อำนาจบังคับผู้อื่นเช่นนี้ได้กระนั้นรึ?”

“ข้าหรือจะชอบยาสูตรลับที่ทำร้ายคนของเจ้า? ช่างตลกยิ่งนัก!”

หลิงอวี๋เอ่ยเสียงขรึม “การวางยาพิษทายาทของราชวงศ์จะต้องถูกตัดหัว! เจ้ากล้าให้ค้นตัวหรือไม่เล่า?!”

พระชายาเว่ยสงบลงครู่หนึ่งแล้วขมวดคิ้วพลางเอ่ย “น้องสะใภ้สี่ เหตุใดเจ้าจึงบอกว่าแม่นางซือคิดจะวางยาพิษท่านชายน้อย? ยาเม็ดนี้มีสิ่งใดผิดปกติหรือ?”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างเย็นชา “มีบางอย่างผิดปกติกับยาเม็ดนี้เป็นแน่แล้ว ในยานี้มีใบยี่โถกับเซิงหมาดำ ยาทั้งสองรวมกันจะทำให้พระชายาเย่เป็นหมันในภายภาคหน้า!”

“ว่ากระไรนะ?!”

ฮูหยินจูยืนอยู่ตรงประตู พอได้ยินคำกล่าวของหลิงอวี๋ก็กรีดร้องออกมาด้วยความโกรธ

“แม่นางซือ มิน่าเมื่อครู่เจ้าถึงกล้าบอกว่า บุตรีของข้าจะไม่สามารถมีลูกได้อีกในภายภาคหน้า ที่แท้เจ้าก็ใช้วิธีเลวร้ายเช่นนี้กับนาง!”

“ท่านแม่ อย่าเพิ่งใจร้อน ระวังจะโกรธจนกระทบสุขภาพขอรับ!”

จูเฮ่าก้าวไปพยุงฮูหยินจู พลางตะโกนบอกองค์ชายเย่ “องค์ชายห้า หากสตรีชั่วร้ายผู้นี้ทำร้ายหลานหลานจริง ๆ ท่านต้องฆ่านางเพื่อล้างแค้นให้หลานหลาน!”

แม่นางซือตะโกนขึ้นอย่างร้อนใจ “พระชายาอ๋องอี้ ท่านคงโกรธมากที่เมื่อครู่องค์ชายเย่เลือกให้ข้าทำคลอดบุตรของพระชายาเย่ จึงใช้วิธีเลวร้ายเช่นนี้ใส่ร้ายข้า!”