ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 619

“องค์ชายเย่โปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย! ไม่มีใครสั่งหม่อมฉันจริง ๆ เพคะ นางรับใช้ให้ยาผิดเพคะ!”

แม่นางซือตกใจจนหน้าซีด เหลือบมองพระชายาเว่ยอย่างเงียบ ๆ หวังว่าพระชายาเว่ยจะเอ่ยอะไรเพื่อช่วยตนบ้าง

พระชายาเว่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่งพลางเอ่ย “องค์ชายห้า บางทีนางรับใช้อาจจะให้ยาผิดจริง ๆ ก็ได้ มียามากจนนางแยกมิออกก็เป็นไปได้!”

องค์ชายเย่เกลียดพระชายาเว่ยจนเข้ากระดูกมานานแล้ว!

ทีแรกนางก็ขวางหลิงอวี๋มิให้เข้าไปช่วยจูหลานกับลูก พูดก็ขัดแย้งกันอีก

ตอนนี้ยังจะพูดช่วยคนที่ทำร้ายจูหลานอีกด้วย ช่างน่ารังเกียจเสียจริง

องค์ชายเย่อดมิได้ที่จะตะคอกด้วยโทสะ

“พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านเป็นคนเชิญแม่นางซือมา ท่านพูดช่วยนางเช่นนี้ หรือว่าท่านคือคนที่สั่งการให้นางวางยาพิษจูหลานเล่า?”

“ก่อนหน้านี้รถม้าของท่านก็ชนรถม้าตำหนักข้าจนทำให้หลานหลานต้องคลอดก่อนกำหนด!”

“ยามนี้นางผดุงครรภ์ที่ท่านเชิญมาก็ให้ยาเช่นนี้กับหลานหลาน! แล้วท่านยังจะช่วยพูดให้นางผดุงครรภ์ที่ชั่วร้ายเช่นนี้อีก! ท่านอยากให้หลานหลานของข้าตายไปทั้งแม่ทั้งลูกจริง ๆ ใช่หรือไม่?”

พระชายาเว่ยสีหน้าเปลี่ยนไปทันที พลางตะคอกเสียงแข็ง

“องค์ชายห้า นี่ท่านตรัสเรื่องอันใด? หรือว่าท่านสงสัยว่า หม่อมฉันจงใจให้คนขับรถม้าไปชนรถม้าตำหนักท่านหรือ?”

พระชายาเว่ยเอ่ยอย่างคับข้องใจ

“องค์ชายห้า ครั้นเกิดเรื่องหม่อมฉันก็อธิบายให้ท่านฟังแล้วว่า ตอนนั้นมีเด็กคนหนึ่งขว้างประทัดลงบนถนน ทำให้ม้าตกใจไปชนรถม้าตำหนักท่าน!”

“หม่อมฉันเองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน ท่านหญิงจ่างหนิงหลานสาวของท่านก็อยู่บนรถม้าด้วย นางเองก็ตกใจกลัวและใบหน้าบวมช้ำเช่นกัน!”

“หม่อมฉันก็มีจ่างหนิงเป็นบุตรีเพียงคนเดียว หม่อมฉันจะเอาชีวิตบุตรีของตนไปเสี่ยงเพื่อทำร้ายน้องสะใภ้ห้าได้หรือ?”

“ฮูหยินจู ท่านเองก็เป็นแม่เช่นกัน ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยเถิดว่ามีแม่คนใดในใต้หล้าที่ทำเรื่องเช่นนี้ได้บ้าง?”