ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 622

หลังจากนั้นไม่นาน นิ้วของนางผดุงครรภ์อ้วนก็เปลี่ยนเป็นสีแดง นางตกใจจนหน้าซีด พลางตะโกนลั่น

“พระชายาอ๋องอี้ นี่เป็นการกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรมเลย บ่าวมิเคยแตะต้องดอกคำฝอยด้วยซ้ำ…”

ยังมิทันที่นางผดุงครรภ์อ้วนจะพูดจบ หลิงซวนก็ตบหน้าอ้วน ๆ ของนางอย่างแรง พลางตะคอกด้วยความโกรธ

“เจ้ามิเคยแตะต้องเลยหรือ? เช่นนั้นเหตุใดมือเจ้าถึงเปลี่ยนเป็นสีแดง? แล้วไฉนมือของนางถึงมิเปลี่ยนเล่า?”

“ที่แท้คนที่คิดจะวางยาพิษท่านชายน้อยก็คือทาสชั่วเช่นเจ้า!”

องค์ชายเย่ควบคุมตัวเองมิได้อีกต่อไป เขาชักดาบขององครักษ์ออกมาแล้วเดินเข้าไปอย่างดุร้าย “วันนี้ข้าจะฆ่าเจ้า ทาสชั่ว!”

นางผดุงครรภ์อ้วนตกใจจนปัสสาวะแทบรั่ว พลางร้องออกมาเสียงสั่น “องค์ชายเย่ บ่าวถูกใส่ร้ายเพคะ แม้ว่าบ่าวจะเผลอใส่ดอกคำฝอยลงในน้ำแกงกระตุ้นการคลอด แต่ดอกคำฝอยนั้นหาได้เป็นพิษไม่เพคะ!”

“พระชายาอ๋องอี้ ในเมื่อท่านเป็นแพทย์ชั้นเซียน ท่านก็ควรรู้ว่าดอกคำฝอยสามารถกระตุ้นการไหลเวียนโลหิตและขจัดภาวะเลือดคั่งเท่านั้น มิได้เป็นพิษจริง ๆ!”

แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวกับพระชายาเว่ย แต่เมื่อได้ยินสิ่งนี้ก็อดมิได้ที่จะเอ่ยแทรก “น้องสะใภ้สี่ เจ้าดูผิดไปหรือไม่ ดอกคำฝอยแค่กระตุ้นการไหลเวียนโลหิตและขจัดภาวะเลือดคั่งเท่านั้นจริง ๆ!”

“ข้ามิได้ช่วยพูดแทนนางแต่อย่างใด! การที่ทาสชั่วผู้นี้ใช้ตัวยาเช่นดอกคำฝอยกับสตรีตั้งครรภ์เยี่ยงน้องสะใภ้ห้าถือว่ามีเจตนาไม่ดีจริง ๆ แต่หากเจ้าบอกว่านางวางยาพิษน้องสะใภ้ห้าด้วยดอกคำฝอยมันก็ดูจะเกินจริงไปหน่อยกระมัง!”

หลิงอวี๋ยิ้มบาง ๆ “อย่าเพิ่งรีบร้อนกันไป! การสืบสวนมันต้องไปทีละขั้นมิใช่หรือ?”

“นางผดุงครรภ์ผู้นี้เห็นน้องสะใภ้ห้ามีเลือดออกมากก็ยังกล้าใช้ยากระตุ้นการไหลเวียนโลหิตและขจัดภาวะเลือดคั่ง เช่นนั้นก็หมายความว่า นางจงใจจะให้น้องสะใภ้ห้าเลือดออกมากและคลอดลูกยากจนตาย! ซึ่งก็มิต่างจากการวางยาพิษทายาทของราชวงศ์!”

“คนเช่นนี้ถูกทุบตีจนตายก็มิสมควรได้รับความเห็นใจ!”

“แต่ผู้ร้ายที่แท้จริงก็คือมัน...”

ทุกคนมองตามมือของหลิงอวี๋ไป แล้วก็เห็นดอกไม้สีเหลืองสวยงามมากมายในเรือน