ทุกคนเห็นนางผดุงครรภ์อ้วนกระอักเลือดสีดำออกจากปากของนางมากขึ้นอีก แล้วดวงตาของนางก็เบิกกว้างจนแทบจะถลนออกมา
หลิงอวี๋เห็นดังนั้นก็รีบวิ่งเข้าไป นางได้กลิ่นเหม็นเปรี้ยวในเลือด จึงส่ายหัวพลางเอ่ย
“ช่วยไม่ได้แล้ว นางกินยาพิษ!”
องค์ชายเย่ตะลึงไปทันที หากพยานตายแล้ว เช่นนั้นเขาก็ไปร้องต่อองค์จักรพรรดิว่าพระชายาคังวางแผนสังหารหลานหลานมิได้แล้วสิ?
ทำได้เพียงอาศัยเอาชะเอมเทศไปกล่าวหาว่าจ้าวเจินเจินทำร้ายคน เขาก็ไม่มีทางชนะหรอก!
เซียวหลินเทียนเห็นแล้วพูดไม่ออก จ้าวเจินเจินใช้สติปัญญาไปกับเรื่องพวกนี้ มันทำให้เขาทั้งรังเกียจและเสียดายมาก!
เหตุใดสตรีที่มีความสามารถในวันเก่า ๆ ถึงได้กลายเป็นคนแปลกหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ กันนะ!
“พระชายาอ๋องอี้ เรื่องพวกนี้ให้พวกเขาจัดการเถิด! หลานหลานฟื้นแล้ว ช่วยไปดูให้ข้าทีว่าจะต้องดูแลนางอย่างไร!”
ฮูหยินจูได้ยินจูหลานขยับตัวก็หันกลับไปมองแล้วเห็นจูหลานลืมตาขึ้น จึงรีบเรียกหลิงอวี๋
“พระชายาอ๋องอี้ หลานหลานสูดดมละอองเกสรดอกไม้มาเป็นเวลานาน นางจะถูกพิษด้วยหรือไม่? มันจะไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายของนางใช่หรือไม่!”
“ท่านชายน้อยจะไม่กลายเป็นคนโง่จริง ๆ ใช่หรือไม่?”
เมื่อเห็นว่าฮูหยินจูกังวลมากเช่นนี้ หลิงอวี๋จึงเดินเข้าไปตรวจชีพจรของจูหลานใหม่อีกครั้ง
ฮูหยินจูมองอยู่ข้าง ๆ อย่างกังวล และอดมิได้ที่จะเอ่ยอย่างตื่นเต้น
“โชคดีที่พระชายาอ๋องอี้อยู่ด้วยในวันนี้ มิเช่นนั้นข้าคงมิกล้าคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”
“หลานหลานผู้น่าสงสารของข้า หลานชายน้อยผู้น่าสงสารของข้า… แค่คิดว่าเกือบจะสูญเสียพวกเขาไป หัวใจของข้า… ก็เจ็บปวดนัก!”
“พระชายาอ๋องอี้ ข้าขอโทษ… ก่อนนี้ข้าสับสนและมิไว้ใจท่าน… ข้าขอโทษท่านจริง ๆ!”
หลิงอวี๋ยิ้มพลางเอ่ย “ไม่เป็นไรเจ้าค่ะท่านป้า… ท่านป้าเองก็กังวลเรื่องความปลอดภัยของลูกสาวเช่นกัน ข้าไม่ถือโทษท่านหรอก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...