ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 659

“ช่างเถิด!”

หลิงอวี๋ส่ายหัว ตอนนี้นางรู้สึกรังเกียจการหลอกกันไปมาของราชวงศ์มาก

“พระชายาเว่ยกล้าทำเรื่องเช่นนี้โดยไม่ถูกท่านอ๋องจับได้ เหตุใดจึงต้องเสียเวลาของท่านอ๋องเฉิงเล่าเพคะ!”

“เรามาใช้วิธีของเราเองทวงความยุติธรรมให้กับผู้ลี้ภัยกันเถิด! พระชายาเว่ยกับพระชายาคังร่ำรวยมากมิใช่หรือ? เช่นนั้นก็มาคุยกันเรื่องเงินดีกว่า! หม่อมฉันอยากรู้ว่าพวกนางมีเงินเท่าใดถึงได้ผ่านความยากลำบากมาได้!”

เซียวหลินเทียนเงียบไปสักพักแล้วหัวเราะเยาะพลางเอ่ย “เจ้าพูดถูก เงินคือความมั่นใจของพวกเขา! หากไม่มีเงิน พวกเขาคงมิกล้าหยิ่งผยองเช่นนี้!”

“รอข้าส่งคนไปตรวจสอบเส้นทางการเงินของพวกเขาเสียก่อน ข้าจะตัดเส้นทางเงินแล้วกำจัดความเย่อหยิ่งของพวกเขาให้หมดสิ้น!”

“หม่อมฉันสนับสนุนท่านอ๋องเพคะ!”

หลิงอวี่ยิ้มพลางเอ่ย “หากหม่อมฉันช่วยได้ก็บอกหม่อมฉันได้เสมอ!”

“เอาเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ท่านไปพักผ่อนเถิดเพคะ หม่อมฉันก็จะกลับไปพักผ่อนแล้ว!”

หลิงอวี๋หาวแล้วเดินออกไปข้างนอก

“หลิงอวี๋...”

เซียวหลินเทียนเรียกทันที

“มีอะไรอีกหรือเพคะ?” หลิงอวี๋หันกลับมา

เซียวหลินเทียนอ้าปากแล้วโบกมือ “ไม่มีอะไร เจ้าไปพักผ่อนเถอะ!”

กระทั่งเห็นหลิงอวี๋เดินออกไป เซียวหลินเทียนก็หัวเราะเยาะตัวเอง หลิงอวี๋บอกจะให้รางวัลตนในตอนเย็น มันเป็นเพียงเรื่องล้อเล่นในเวลานั้นเท่านั้นเอง!

เหตุใดเขาถึงคิดเป็นจริงไปได้นะ?

ก็แค่… เขานึกถึงความรู้สึกที่นางจูบแก้มตนจริง ๆ!

อบอุ่น… นุ่มนวล!

เซียวหลินเทียนนั่งมึนงง ไม่เข้าใจความคิดของเขาที่มีต่อหลิงอวี๋เลย!

ไม่รู้ว่านั่งอยู่ตรงนั้นนานแค่ไหน ก่อนที่กลิ่นหอมจะลอยมาเข้าจมูก

เซียวหลินเทียนหิวขึ้นมาทันที วันนี้กินโจ๊กไปหนึ่งชามหลังจากทำงานเสร็จ จากนั้นก็เข้าไปในวังเลย!

จนถึงตอนนี้เขายังไม่ได้กินอะไรเลย!