ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 694

เซียวทงไม่มีแรงจะโต้เถียงเซียวหลินเทียนอีกต่อไป นางจ้องมองอย่างว่างเปล่าไปที่เหล่าองครักษ์ที่ง่วนอยู่กับการเก็บศพท่ามกลางสายฝน

ศพเหล่านั้นล้วนแต่เป็นคนที่เคยมีชีวิตมาก่อน!

นางมิเคยคิดเลยว่าวันหนึ่งจะได้เห็นศพมากมายขนาดนี้!

ความตายใกล้เข้ามาแล้ว!

จากนั้นนางจึงตระหนักได้ว่า ถึงแม้ว่าตนจะมีฐานเป็นองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ แต่ภายใต้ดาบของนักฆ่าเหล่านั้นก็ไม่มีใครได้รับการปฏิบัติที่ต่างออกไปเพียงเพราะสถานะอันสูงส่ง

“องค์หญิงหก… กระหม่อมหาท่านเจอแล้ว!”

ไม่รู้ว่าอู่เวยเดินกะโผลกกะเผลกมาจากไหน บนตัวของเขาเปื้อนเลือดไม่น้อยซึ่งเขาไม่รู้ว่าเป็นของคนอื่นหรือว่าของตัวเอง!

แต่เซียวทงยังสังเกตเห็นว่าเสื้อผ้าของเขาแห้ง

องครักษ์ที่อยู่ตรงนั้นรวมถึงหลิงอวี๋ ไม่ว่าใครต่างเปียกฝนจนชุ่มโชก!

อู่เวยกลับไม่เปียกฝนเลยแม้แต่น้อย สิ่งนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่า เขาเพิ่งจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ไม่โดนฝน!

หากเปลี่ยนเป็นก่อนนักฆ่าจะมา เซียวทงคงจะก่นด่าและสาปแช่งไปแล้ว แต่เวลานี้นางกลับไม่ด่า

คนของเซียวหลิงเทียนมิต้อนรับนาง ซิ่งเอ๋อร์และคนอื่น ๆ ล้วนแต่ได้รับบาดเจ็บ ไม่มีใครว่างเลย!

“องค์หญิงหก ท่านได้รับบาดเจ็บหรือพ่ะย่ะค่ะ? กระหม่อมจะไปตามคนมาพันแผลให้ท่าน!”

อู่เวยไม่รู้ว่าเซียวทงเกิดความสงสัยในตัวเขา เมื่อเห็นว่าเซียวทงไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ก็เอ่ยอย่างใส่ใจ

“เจ้าไปตามหานางกำนัลของข้าที!”

เซียวทงยันตัวลุกขึ้น ตัวของนางสกปรก ไม่มีนางกำนัลคอยรับใช้แล้ว เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร!

ไม่ต้องรอให้อู่เวยไปตามคนมา หลิงอวี๋พานางกำนัลสองคนที่เหลือเข้ามา พวกนางนำยาแก้พิษมาให้เซียวทง

นางกำนัลอีกคนประคองซิ่งเอ๋อร์เข้ามา นางโชคดีที่ล้มลงขณะที่ถูกนักฆ่าไล่ตามสังหาร นักฆ่าเพียงแค่ฟันไปที่ต้นขาของนางเท่านั้น หาได้รับบาดเจ็บรุนแรงไม่

เมื่อหลิงอวี๋เย็บแผลและพันแผลให้นาง ซิ่งเอ๋อร์ก็นึกถึงอาการท้องร่วงของเซียวทงขึ้นมา จึงขอยาแก้พิษกับหลิงอวี๋