ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 704

ทางด้านหลิงอวี๋ตรวจเลือดของผู้ป่วยแต่ละราย และพบแหล่งที่มาของโรคระบาดสองประเภท

ประเภทแรกคือโรคระบาด ส่วนอีกประเภทคือไข้หวัดนก

หยางต้ายากับปู่หยางป่วยเป็นไข้หวัดนก

เชื้อนี้ติดต่อจากการที่สิ่งใด ๆ ปนเปื้อนอุจจาระกับสารคัดหลั่งของสัตว์ปีกที่ป่วย เช่น อาหาร น้ำดื่ม อากาศ ยานพาหนะ คน แมลง ฯลฯ นำพาเชื้อนี้มาแพร่ระบาด

ส่วนกาฬโรคคือการที่คนถูกหนูที่ติดเชื้อกัดแล้วแพร่ระบาด นอกจากนี้ยังอาจเกิดจากการฆ่าสัตว์ที่ติดเชื้อแล้วเชื้อซึมเข้าบาดแผล หรือเกิดจากการสูดดมละอองของเชื้อเข้าไปก็ได้

โรคทั้งสองสามารถแพร่เชื้อทางอากาศได้ ซึ่งทำให้หลิงอวี๋ยิ่งกังวล เพราะกลุ่มคนที่ไม่สวมหน้ากากมีแนวโน้มที่จะติดเชื้อมากขึ้นอีก!

กระทั่งลู่หนานนำสัตว์ปีกกลับมา หลังจากการตรวจสอบหลิงอวี๋ก็พบเชื้อในสัตว์ปีกเหล่านั้นด้วย

“เซียวหลินเทียน สัตว์ปีกและสัตว์ต่าง ๆ ในเจ่าจวงจะต้องถูกฆ่าและทำลายไปด้วยกันทั้งหมดให้ทันเวลา! อีกทั้งบ้านที่ชาวบ้านอาศัยอยู่ก็ต้องส่งคนไปฆ่าเชื้อด้วย!”

หลิงอวี๋รีบให้คนไปเรียกเซียวหลินเทียน แล้วบอกผลการวิจัยของตนเองให้เขาฟัง

เซียวหลินเทียนเอ่ยถาม “เช่นนั้นเจ้าวิจัยตำรับยาได้หรือยัง?”

หลิงอวี๋ยิ้มอย่างขมขื่นพลางเอ่ย “มีตำรับยา แต่มิใช่ทุกคนที่สามารถใช้ได้ ยกตัวอย่างไข้หวัดนก มันจะมีไข้หวัดนกทั่วไปกับไข้หวัดนกที่อันตรายถึงชีวิต เพราะว่าร่างกายของแต่ละคนแตกต่างกัน อาการของการติดเชื้อก็จะแตกต่างกันไปด้วย!"

“หม่อมฉันทำตำรับยาหม้อใหญ่เพื่อช่วยแก้อาการของโรคไข้หวัดนกทั่วไปก่อนได้! แต่ตำรับยาเฉพาะนั้นต้องให้ตามอาการเฉพาะ!”

“จริงสิ ท่านหาองครักษ์ที่มีคารมคมคายให้หม่อมฉันสักสองสามคนหน่อยเพคะ หม่อมฉันจะอธิบายวิธีแพร่กระจายของเชื้อและวิธีฆ่าเชื้อให้พวกเขาฟัง แล้วจะให้พวกเขาไปกระจายข้อมูลในหมู่บ้าน!”

หลิงอวี๋พิจารณาว่ากลุ่มที่เซียวหลินเทียนพามาด้วยมีจำกัด พวกเขาไม่สามารถดูแลครอบครัวมากถึงเพียงนั้นได้ จึงทำได้เพียงกระตุ้นให้ชาวบ้านเหล่านี้เข้าร่วมกลุ่มการป้องกันเชื้อด้วยตนเอง

เซียวหลินเทียนให้ท่านจินต้าหาองครักษ์ที่มีคารมคมคายมาสองสามคน แล้วหลิงอวี๋ก็อธิบายให้พวกเขาฟังถึงข้อควรระวังกับวิธีการฆ่าเชื้อ