ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 721

เซียวหลินเทียนมองเผยอวี้พลางเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “เจ้าควรตรวจสอบเครื่องยาสมุนไพรให้ดีก่อนทำการขนส่ง แต่เจ้ากลับหละหลวม จนนำมาสู่ความผิดพลาดครั้งใหญ่เช่นนี้!”

“ความผิดของเจ้าไม่อาจให้อภัยได้ ตามวินัยทหารจะถูกลงโทษด้วยการโบยห้าสิบไม้! เจ้าต้องยอมรับมัน!”

เผยอวี้เอ่ยเสียงดังฟังชัด “กระหม่อมยอมรับอย่างเต็มใจพ่ะย่ะค่ะ!”

ครั้งนี้ตนประมาทเลินเล่อจริง ๆ แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะฆ่าเขาเพราะความประมาทนี้ เผยอวี้ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับมัน

เมื่อฉินซานเห็นดังนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย”ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมของความเมตตาแก่แม่ทัพเผย ให้โบยครึ่งหนึ่งก่อน รอโรคระบาดถูกกำจัดสิ้นแล้วค่อยทำโทษต่ออีกครึ่ง!”

“เรื่องสำคัญเร่งด่วนนัก ทั้งยังต้องคิดหาทางรีบเติมเครื่องยาสมุนไพรอีก ให้แม่ทัพเผยรับผิดชอบงานนี้เถิดพ่ะย่ะค่ะ! เชื่อว่าแม่ทัพเผยจะมิทำพลาดอีกแน่นอน!”

หมอเฝิงเอ่ยอย่างกังวล “โบยครึ่งหนึ่งมันก็ได้หรอก แต่จะจัดการผู้กระทำผิดเยี่ยงไรเล่า?”

“ท่านอ๋องอี้ ท่านจะปล่อยให้แม่ทัพเผยรับผิดแทนพระชายาอ๋องอี้มิได้พ่ะย่ะค่ะ! หากท่านจัดการเช่นนี้ พวกเรากับแม่ทัพเผยไม่มีทางยอมรับได้!”

เซียวหลินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา พลางเอ่ยกับเผยอวี้อย่างเย็นชาโดยไม่สนใจคำยุยงของหมอเฝิง

“แม่ทัพเผย เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดข้าจึงต้องลงโทษเจ้าก่อน? เพราะว่า… เครื่องยาสมุนไพรในโรงเหยียนหลิงไม่มีทางเป็นของปลอมไปได้!”

“ท่านอ๋องอี้ นี่มิเป็นการเถียงข้าง ๆ คู ๆ หรือ? เห็นกันอยู่ว่าเครื่องยาสมุนไพรเป็นของโรงเหยียนหลิง แล้วเหตุใดท่านยังบอกว่ามิใช่ของโรงเหยียนหลิงหรือพ่ะย่ะค่ะ!” หมอเฝิงขึ้นเสียงอีกครั้ง

แววตาของเซียวหลินเทียนเย็นชา พลางเอ่ยเสียงแข็ง “ลู่หนาน ตบปากยี่สิบครั้ง!”

ลู่หนานไม่ชอบหน้าหมอเฝิงอยู่แล้ว เมื่อได้ยินสิ่งนี้ก็รีบวิ่งไปคว้าคอเสื้อของหมอเฝิงแล้วตบรัว ๆ ทันที

หลังจากถูกตบไปยี่สิบครั้ง หมอเฝิงก็ทรุดตัวลงกับพื้นพร้อมกับใบหน้าบวมช้ำ

คนไข้เหล่านั้นอยากจะด่าร่วมกับหมอเฝิงด้วย แต่เมื่อเห็นสภาพน่าสังเวชของหมอเฝิงแล้วพวกเขาก็ตกใจและเงียบไป

“แม่ทัพเผย เจ้าบอกว่าโรงเหยียนหลิงของหลิงอวี๋นำของไม่ดีมาฉ้อโกงเงินของราชสำนัก… แต่ความจริงก็คือ เครื่องยาสมุนไพรทั้งหมดของโรงเหยียนหลิงนั้นล้วนบริจาคให้กับราชสำนักโดยไม่คิดเงิน!”

เซียวหลินเทียนกวาดสายตามองทุกคนอย่างเย็นชา พลางเอ่ยเสียงทุ้ม

“หลิงอวี๋บอกว่า นางมิอยากทำให้คนที่ทำธุรกิจค้าขายยาในเมืองหลวงต้องลำบากเพราะการกระทำนี้ ดังนั้นเรื่องการบริจาคยาของโรงเหยียนหลิงจึงมิได้เปิดเผยต่อสาธารณะ!”