เมื่อหยางหมิงเห็นพระชายาอ๋องอี้มา ดวงตาของเขาก็เป็นประกายแล้วส่งสัญญาณให้คนของเขาหยุด
“ท่านอ๋องอี้เล่า?” หยางหมิงมองไปข้างหลังพวกเขา เมื่อมิเห็นท่านอ๋องอี้ก็เอ่ยเสียงขรึม
“เหตุใดท่านอ๋องอี้มิเสด็จมาเล่า? ตระกูลหยางให้ท่านใช้หออักษรโดยหาได้เรียกเงินไม่ ทั้งยังให้ข้าวปลาอาหาร ท่านอ๋องอี้ของพวกเจ้าหยิ่งผยองเช่นนั้นเลยหรือ?”
เถาจื่อติดตามหลิงอวี๋มาเป็นเวลานาน รู้นิสัยของหลิงอวี๋อยู่แล้ว นางเลียนแบบน้ำเสียงของหลิงอวี๋พลางตะคอกด้วยความโกรธ
“เจ้าเป็นใครกัน? กล้าดีเยี่ยงไรถึงพูดกับข้าเช่นนี้?”
“ท่านอ๋องใช่คนที่เจ้าอยากจะเจอเมื่อใดก็ได้รึ? ตัวตนท่านอ๋องของเราเป็นเช่นไรกัน? แค่ผู้ป่วยไม่กี่คนก็อยากจะให้เขามารับด้วยตัวเองรึ?”
“ข้าไว้หน้าพวกเจ้าเพราะข้ามีจิตใจดี มิต้องการให้คนไข้ต้องทนทุกข์ทรมานจึงมาด้วยตนเอง… เหตุใดกัน นี่ยังมิเพียงพออีกรึ? หรือว่าผู้ป่วยของพวกเจ้าสูงส่งยิ่งกว่าพระชายาเยี่ยงข้า?”
หลิงอวี๋ฟังคำพูดของเถาจื่อแล้วอยากจะหัวเราะออกมา ท่าทีของเถาจื่อนั้นแข็งแกร่งมาก!
“ผู้ใดบ้างที่เป็นคนไข้ ขึ้นมาให้นางรับใช้ของข้าตรวจดูเสีย หากได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อเราก็จะรับพวกเขาไว้รักษา!”
เถาจื่อเอ่ยอย่างรำคาญ “หออักษรยังมีผู้ป่วยอีกมากที่รอข้าอยู่!”
หลิงอวี๋ก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย “ผู้ป่วยอยู่ที่ใดเล่า? ก้าวมาข้างหน้าสิ! พระชายาของเราทำงานหนักมาทั้งวันแล้ว เมื่อรับผู้ป่วยเช่นพวกเจ้าไว้แล้วนางจะได้ไปพักผ่อนเสียที!"
หยางหมิงถูกเถาจื่อดักคอจนพูดมิออก เขาจ้องมองเถาจื่ออย่างดุร้ายแล้วให้ผู้ป่วยเข้าไปด้วยความโกรธ
หยางหมิงมีหรือจะยอมแพ้เช่นนี้ จุดประสงค์ของเขาคือเพื่อทดสอบว่าท่านอ๋องอี้อยู่ในเจ่าจวงหรือไม่ หากแผนล้มเหลวก็จะลองแผนอื่น
“พระชายาอ๋องอี้ โปรดเชิญท่านอ๋องอี้มาเถิด! ทางนี้พบผู้ป่วยโรคระบาด นายท่านของข้าต้องหารือกับท่านอ๋องอี้ว่าจะทำเยี่ยงไรต่อไป!”
เถาจื่อเอ่ยอย่างเย็นชา “ก่อนหน้านี้พวกเจ้าปฏิเสธท่านอ๋องที่พาคนไปตรวจสอบมิใช่รึ? ไฉนตอนนี้เห็นว่าสถานการณ์ร้ายแรงแล้วก็คิดถึงท่านอ๋องขึ้นมาเชียว?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
คนชั่วก็ชั่วได้ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ...
ไม่อยากให้นางเอกให้อภัยสามีเลย โหดเหี้ยม ทำร้ายนางเอกกับลูกหนักหนาสาหัส ทำเจ้าของร่างเดิมตาย ลูกก็จะตายด้วย ถ้านางเอกไม่ได้มาเข้าร่างนี้ แค่นี้ก็ไม่น่ายกโทษให้แล้ว ไม่ยุติธรรมกับเจ้าของร่าง...
สนุกมากๆๆ รอค่ะ...
ลุ้นจะหนียังไง...
หงุดหงิด กับเด็กนรกก...
อ๋องอี้กับชิวเหวินซวงเหมาะสมกันมาก เหมือนผีเน่ากับโลงผุเลย คนนึงเป็นอ๋องใจบอด อีกคนมักใหญ่ใฝ่สูง เล่เหลี่ยมมากมาย...
ถ้านางเอกกับลูกยอมรับอ๋องอี้ในที่สุดคือไม่เข้าท่าเลยนะ...
จะได้เปิดโรงหมอแล้ว เย่ๆๆๆ...
อ๋องอี้ก็ยังโง่ให้คนอื่นจูงจมูกง่ายๆเหมือนเดิม...
ต่อให้ไม่ใช่ลูกเห็นเด็กเล็กโดนขนาดนั้นก็ต้องรู้สึกอะไรบ้างไหม แต่นี่คือจิตใจอำมหิตมากกกก...